Dvöl - 01.04.1944, Qupperneq 24

102
DVÖL
Koiinn^^dætnrnar í §íam
Eltir Nommersct llaugham
iljörn Guðmundsson frá Fagradal þýddi
Konungurinn í Síam átti fyrst
tvær dætur og voru þær nefndar
Nótt og Dagur.Síðan eignaðist hann
tvær í viðbót og breytti þá nöfn-
unum á þeim eldri og nefndi þær
allar eftir árstíðunum, Sumar, Vet-
ur, Vor og Haust. Svo bættust þrjár
við, og þurfti hann þá enn á ný að
breyta nöfnum hinna eldri, og þar
eð systurnar voru orðnar sjö, hlutu
þær nöfn eftir dögum vikunnar.
En þegar sú áttunda fæddist, komst
konungurinn fyrst í veruleg vand-
ræði. Brátt duttu honum mánaða-
nöfnin í hug.
Þá vakti drottningin athygli hans
á því, að mánuðirnir væru tólf, og
hestana, fallegustu vetrungana,
beztu mjólkurkýrnar, þroskamesta
jarðargróðann og koma því á
sýninguna og markaðinn í næstu
borg. Þar er það sýnt og verðlaun
veitt. Þangað streymir sveitafólkið
úr öllum nærliggjandi sveitum, og
allir bændur koma þangað með
hið bezta af búpeningi sínum til
sýningar. Þar er glatt á hjalla og
margt spjallað, um veðrið og bú-
skapinn og afkomu ársins, sem nú
er bráðum liðið. Eftir þrjá til fjóra
viðburðaríka daga er hjörðunum
snúið á götuna heim, og þar bíða
sagði, að það væri auk þess svo erf-
itt að muna ný og ný nöfn. En
konungurinn var dálítið sérvitur
og sat við sinn keip, þegar hann
hafði ákveðið eitthvað. — Hann
breytti nöfnunum á öllum dætrum
sínum og kallaði þær Janúar,
Febrúar, Marz o. s. frv. — auðvitað
á sínu máli — unz hann kom að
þeirri yngstu, sem hann kallaði
Ágúst.
Síðan bættist September líka við.
— Þá eru aðeins eftir Október,
Nóvember og Desember, sagði
drottningin, og þá þurfum við að
byrja á nýjan leik aftur.
— Nei, það gerum við ekki, sagði
þeirra notaleg peningshús, sem
munu veita þeim skjól og hæli
næstu mánuði. Aðalhauststörfin
eru að dytta að húsum og búast
við komu vetrarins.
Vikurnar líða og akrarnir blasa
við augum, svartir og þungbúnir,
undir gráum skýjum haustsins.
Rautt laufið af hlyntrjánum þyrl-
ast fyrir köldum vindi, og einhverja
nóttina meðan við sofum fellur
fyrsti snjórinn, og þar með lýkur
hinni marglitu árstíð, og við eigum
heima í hvítri veröld.