Dvöl - 01.07.1946, Qupperneq 49

D VÖL
Syau Shun vantaði. Hann var
myrkfælinn. Á dimmum stöðum
lágu rauðeygðir djöflar í leynum
— hann var ófáanlegur til að fara
inn. Þegar Er Lau Laú var komin
inn í myrkvað húsið, þóttist hún
viss um, að einnig mundi oröið
dimmt úti. Henni datt því ósjálf-
rátt í hug, hve notalegt myndi nú
vera að halla sér, og hún bauðst
til að fara heim með Syau Shun.
En það var aðeins vegna Er Lau
Lau, að Er Jye hafði ráðizt í að
bjóða gestum með sér. Hverjum
var ekki ljóst, að Er Lau Lau var
komin á grafarbakkann, og ef hún
sæi ekki talmyndina í þetta sinn,
hvað myndi hún þá taka til bragðs
í öðru lífi, ef Yen Wang, konung-
ur undirheima, skyldi inna hana
eftir því fyrirbrigði? Það var skot-
ið á fjölskylduráðstefnu til að
ræða þetta. Það gat ekki gengið,
Er Lau Lau mátti ekki fara. Hvað
Syau Shun snerti, þá myndi þjóð-
ráð að kaupa handa honum fá-
eina sælgætismola. Ef hann æti
sælgæti, fengi hann náttúrlega
ekki séð rauðeygðu púkana. Þann-
ig var úr málinu leyst.
Sz Yi studdi Er Lau Lau, San
Jyou Ma teymdi Syau Shun, Er
Jye kallaði á Syau Tu og Sz Gou
Dz. Þau fálmuðu sig áfram í
myrkrinu. Þau, er fyrst fóru, köll-
uðu, hin hóuðu á móti. Það átti að
vísa þeim til sætis, en þau voru
öll staðráðin í að velja sér sæti
eftir eigin geðþótta. Þau tróðust
Í9Í
aftur á bak og áfram, sneru snögg-
lega til vinstri og svo aftur til
hægri. Þau skiptu sér, en hópuð-
ust svo aftur saman. Munnur Er
Jye varð þurr, og henni fannst
tungan vera að skrælna. Er Lau
Lau púaði og stundi, Sz Gou Dz
öskraði og hrein eins og þruma.
Svitinn brauzt út á enni miðasal-
ans. Hin nýkomnu góndu á mann-
söfnuðinn, en láðist að gefa mynd-
inni gaum. Öðrum áhorfendum
gramdist hávaðinn og reyndu að
þagga niður í þeim, en ekki tókst
að fá Er Jye ofan af því að grenja
leiðbeiningar til fólks síns. Hún
átti vanda til að tala sérlega hátt
á almannamótum, líkt og væri hún
úti á víðavangi.
Loks, þegar geymirinn í vasaljósi
sætaþjónsins var þrotinn, tóku þau
öll að hrúgast í sæti. Umstangið
var þó enn ekki á enda. Ekki var
hægt að sniðganga hæversku og
virðing, auk þess voru þau stödd á
opinberum stað. Er Lau Lau átti
að ganga á undan fyrir aldurs
sakir og hefði því átt að setjast
innar. En Sz Yi var ömmusystir, og
Er Jye var elzta systir og sú, er
veitti. Lægst að metorðum var
San Jyou Ma, sem var tengda-
dóttir, og Syau Shun og hinir voru
börn. Hvernig átti nú að úthluta
sætum, svo að vel sæmdi? Þau rif-
ust, ýttust á og létu undan og
klykktu út með því að skjóta máli
sínu undir úrskurð þeirra, er næst
sátu. Eftir mikið vafstur fannst