Hlín - 01.01.1960, Blaðsíða 45

Hlín
43
að vera þennan vetur heima, sem hún góðfúslega gerði,
en í alt var hún nálægt 20 ár hjá foreldrum mínum.
Þegar hún var nýkomin að Mjóadal í þetta sinn, lagð-
ist Þorbjörg systir mín sína síðustu legu, og lá mikinn
hluta vetrar, þar til yfir lauk. — Fjell þá í hlut Maríu að
hjúkra henni, og gerði hún það með þeim ágætum, að
móðir mín og Elísabet systir mín, sem þá bjó líka heirna,
sögðu, að enginn hefði getað gert það betur, nje verið
trúrri yfir því á allan hátt. Dygð og trúmensku var luin
gædd í ríkum mæli.
Vorið eftir fluttu þær mæðgur til mín að Síðumúla, og
voru hjer í 4 ár. Þá giftist Björg Þórði Erlendssyni frá
Sturlureykjum í Reykholtsdai. — Þau keyptu þá jörðina
Skóga í Flókadal og hófu jrar búskap. Fór þá María að
sjálfsögðu með þeirn þangað og var hjá þeim til æfiloka.
Mjer var mikill söknuður að þeim mæðgum, þegar þær
fóru, því Björg var mjer eins og góð yngri systir og María
altaf sama góða fóstran og bernskuvinkonan, sem öllu erf-
iði vildi af mjer ljetta, auk þess sem að þeim var hinn
mesti liðsauki, hvar sem þær unnu með dugnaði sínum
og hagleik í hverju starfi.
I Skógum var talsverð gestkoma, þó ekki væru þeir í
þjóðbraut, því Þórður var mikill dugnaðarmaður og af-
kastamikill smiður á trje og járn, og áttu því margir er-
indi við hann. Þau hjón voru og gestrisin mjög. — Þau
tóku fagnadi móti hverjum gesti, sem kom. — Átti það vel
við Maríu, þessa gestrisnu konu, og nú'gat hún sjálf verið
þátttakandi í því sem móðir húsfreyjunnar.
Jeg fór marga ferð að Skógum og fjölskylda mín, eftir
að börnin stækkuðu, bæði á „Litlu jólunum“ og endrar-
nær, og var okkur altaf tekið þar opnum móðurörmum.
— Það var æfinlega eins og María liefði mig úr helju
heimt. — Skógaferðirnar voru okkur því sannkallaðar
skemtiferðir, frá fyrstu til síðasta.
María átti altaf dálitlar eignir út af fyrir sig. Fyrst
nokkrar kindur fram að fjárskiftunum, og svo ellistyrk-