Hlín - 01.01.1960, Qupperneq 135

Hlin
133
Af garðræktinni er það helst að frjetta, að í fyrra vor útveguð-
um við í fjelagi kál- og sumarblómaplöntur frá Hveravöllum, og
borgaði fjelagið flutningskostnaðinn. —- Plönturnar reyndust
ágætlega, og þetta varð til þess, að það varð talsvert meira um
garðrækt og grænmetisneyslu en áður, og ætlum við að panta
plöntur aftur í vor.
Af annari starfsemi síðastliðið ár er það helst að segja, að við
höfum haft þrjá málfundi, og eru þeir haldnir til skiftis á bæjun-
um. — Einn skemtifund höfðum við, þar sem við buðum gestum
með okkur. — Ein skemtisamkoma var haldin til ágóða fyrir.
fjelagið. — Ein jólatrjessamkoma fyrir börn. — Svo seldum við
nokkrum sinnum kaffi á fundum og samkomum og höfðum af því
nokkurn hagnað. — Við gáfum veggljós í kirkju sveitarinnar. —
Þrjú þúsund krónur gáfum við heilsulítilli ekkju með þrjú börn,
sem mist hafði mann sinn hjer í hjeraðinu. — Svo keyptum við
veitingaborð í fjelagi við Ungmennafjelagið, í samkomuhús sveit-
arinnar. — Við gengumst fyrir skráningu gamalla mynda í sveit-
inni. — Steinunn Ingimundardóttir, heimilisráðunautur, var hjá
okkur einn dag með grænmetis-matreiðslu-námsskeið, og voru
konur mjög ánægðar með það.
I fjelagi okkar eru rúmlega 40 konur, eða flestar húsfreyjur
sveitarinnar. Við teljum að þessi störf okkar, sem jeg hef talið
hjer upp, sjeu ekki það sem gefur fjelagsskapnum gildi, heldur
hitt, að hann gefur okkur tækifæri til að hittast og kynnast hver
annari, en það hefðum við að öðrum kosti ekki haft hentugleika á,
margar hverjar.
Bijeí írá vinkonu til vinkonu: — „Hvaða brjef ertu þarna með,
mamma?“ spyr dóttir mín, er hún sjer brjefið með utanáskrift til
þín. — „Það er brjef, sem jeg er hálffeimin við að senda,“ segi
jeg. — „Má jeg lesa það?“ spyr hún. — Þegar hún var búin að
lesa brjefið, sagði hún: „Sendu brjefið, mamma, þið skiljið eflaust
hvor aðra, þar sem þið hafið báðar unnið að sama áhugamáli, þó
langt sje um liðið.“ — Vegna hvatningar dótturinnar, tek jeg
rögg á mig og sendi þjer brjefið, sem jeg var að setja saman að
gamni mínu 6. júní. — Jeg get hugsað mjer að þú verið hissa,
þegar þú lest þetta brjef, og sjerð frá hverjum það er. — En jeg
er enn næm fyrir áhrifum og fljóthuga sem forðum, er við unn-
um saman sem góðar systur og vorum fjelagar í Ungmennafjelag-
inu „Iðunn“ hjer í Reykjavík. — Að jeg skrifa þjer þetta er af
augnabliksáhrifum og minningum frá þeim tíma, sem jeg var ung-
mennafjelagi. — Jeg var að blaða í minningarriti U. M. F. í.
1907—1937. — Þó lítið sje sagt frá „Iðunni“ þar, er jeg þó kom-