Hlín - 01.01.1960, Blaðsíða 142

140 Hlín
eitt að hjálpa þeim við undirbúning námsins, auk annara heimil-
isstarfa.
Ferðamaður skriíar haustið 1959: — Það snart mig óþægilega
við komuna á Raufarhöfn í sumar, að þar er enginn prestur starf-
andi. — Þar er myndarleg kirkja, stór söfnuður, og meðal safnað-
arfólksins margur, sem þráir að prestur komi á staðinn. — Þarna
er mikil þörf fyrir dugandi prest, en enginn virðist vera fáanlegur
til að fara á þennan stað. Prófasturinn í Norður-Þingeyjarsýslu,
sira Páll á Skinnastað, þjónar þar frá sínu stóra og erfiða presta-
kalli.
Það er áreiðanlega mikil blessun fyrir hvern söfnuð að hafa
prest. — I kringum góðan mann verður altaf vakning í einhverri
mynd til góðs.
Úr Bárðardal er skrifað 21. nóv. 1959: — í gær fór fram á
Ljósavatni jarðarför Sigurðar Lúters Vigfússonar á Fosshóli. —
Var það fjölmenn jarðarför. — Kvöddum við Þingeyingar þar
sjerstakan mann. — Munu þeir vera fáir, og reyndar engir hjer
um slóðir, sem ekki hafa meira og minna notið fyrirgreiðslu Lút-
ers. á liðnum árum. — Hann var svo sjerstaklega bóngóður og
vildi greiða hvers manns vandræði, væri þess nokkur kostur.
Sumarið síðasta var sjerstakt hvað veðurlag snerti, bæði ljúft
og grimt: maí sjerstaklega blíður, júní með grimmum hretum, svo
litlu lömbin hlutu dauða af. -—■ Óvenjumikil grasspretta, en sólin
skömtuð til að þurka heyið, þó ekki sje nú svipað og á Suður-
landi, sem lengst af rigndi. — Er það undarlegt á ekki stærra
landi, hve veðurlag þarf að vera ólíkt.
Úr Jökulfjörðum er skrifað um nýár 1960: — Það gladdi mig
að þú getur um merkiskonur í Hlín okkar, eins og fyr, og byrjar
á Þorbjörgu Sveinsdóttir, hún á þann vitnisburð, sem þar er
skráður, skilinn. — Jeg hjelt til hjá henni í 6 mánuði, þegar jeg
var í Ljósmæðraskólanum, ásamt 5 ljósmæðraefnum öðrum. —
Jeg hef aldrei kynst betri konu, hún kom allstaðar fram til góðs,
og var vakin og sofin í ljósmóðurstarfinu, jafnt hjá ríkum og
fátækum.
Þorbjörg gaf mjer og frænku minni mynd af sjer og Benedikt
bróður sínum, þegar við fórum heim, myndin er eins og þessi í
Hlín.
Fyrir Guðs náð getum við hjónin sint um okkur og okkar bú-
hokur ennþá, erum bara tvö x heimili. Við erum búin að búa vel
um okkur, og vildum helst lifa hjer og deyja. -— Tíðin hefur verið