Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1892, Blaðsíða 44

42
hverjum hlut, sem börnin þekkja, til dæmis orðið
■cat (köttur), og er þvi þá kennt að aðgreina þau
þrjú hljóð, sem mynda það orð, og svo sýnir kenn-
arinn barninu orðið í bókinni, og kennir því, að
mörkin, sem það sjer í bókinni, heiti stafir, og að
þessir stafir tákni eitt eða fleiri viss hljóð. Þvínæst
•eru barninu kennd nokkur fleiri orð á sama hátt. Því
næst er því sýnt orð, sem eru myndað af sömu
hljóðum og það hefur þegar lært, en i annari röð,
■og það látið sjálft staf'a þau eptir hljóði og látið
kveða að þeim. Þegar það hefur lært að lesa nokk-
ur eins atkvæðis orð, er því sýnt tveggja atkvæða
•orð, og því gert skiljanlegt, hvað það er, sem sje
kallað atkvæöi. Um leið er barninu kennt, að í orð-
um, sem eru tvö eða fleiri atkvæði, liggur jafnan
mest áherzla á einhverju einu atkvæðinu. Er þá
barnið látið nefna nokkra hluti, sem nefndir eru með
tveggja eða fleiri atkvæða orðum og skrifar eða prent-
ar kennarinn þau á veggtöfluna, eða lætur barnið
gera það, ef það getur myndað stafina, og lætur
barnið svo merkja áherzluna. Jafnframt þessu er
•barninu kennt hvað stafirnir heita, en fyrst eptir að
það er orðið nokkuð lesandi, lærir það stafrofíð í
röð utanbókar. Því næst lærir barnið, að eins og
atkvæðin, sem eitt orð samanstendur af, verði að les-
ast í einu, og ekki megi slíta orðið sundur, með því
að nefna eitt atkvæði, og stanza svo og nefna ann-
að o. s. frv., svo verði og að lesa orðin, sem myndi
^setninguna, í einni lieild, og ekki slíta þau hvert frá
•öðru. Og eins og áherzlan liggi á einu atkvæðinu
í orðinu, svo liggi áherzlan í setningunni á einu eða
fleiri orðum. Jafnframt er barninu kennt, að þau
>orð, sem innibindi heila hugsun, myndi til samans