Morgunn - 01.06.1947, Blaðsíða 71

MORGUNN
65
líkt og væri kór í lítilli kirkju. Altari var fyrir stafni, og
þar á kross og tveir kertastjakar.
Þarna sátu 8 manns í stólum þannig, að næst kór voru
4 stólar í röð og svo tveir og tveir í tveim röðum aftar.
Þegar við komum þarna inn var Mr. Paul að framkvæma
sálrænar lækningar.
Allt var hljótt. Mr. Paul fór höndum um sjúklingana, sem
voru karlar og konur, eldri sem yngri. Hann framkvæmdi
ýmsar strokur og nudd, sem ekki er gott að lýsa á prenti,
eða finna rétt orð yfir, en eftir að hann hafði lokið með-
ferð sinni á öllum, sem í þessum stólum sátu, flutti hann
mjög hjartnæma bæn, og eftir dálitla stund fór fólk þetta
að tínast burtu.
Ég tók eftir því að Mr. Paul þvoði hendur sínar eftir
meðferð hvers einstaklings.
Við gestirnir þrír sátum til hliðar við útvegg í salnum,
en þegar þessu var lokið, kom Mrs. Parish, sem setið hafði
fyrir aftan okkur, svo að við sáum hana ekki úr sætum
okkar, til okkar og helsaði mér eins og við værum gamal
kunnug, og enginn vafi væri á, hver af þessum framandi
mönnum ég væri, enda sýndi víst kollurinn hver væri hér
aldursforseti, og hefir hún e. t. v. farið eftir því. Hvað um
það, frúin sneri sér strax til mín, og ég gerði félaga mína
kunna. Hún bauð okkur hjartanlega velkomna í helgidóm-
inn sinn og sagðist gleðjast yfir að sjá sína kæru Islend-
inga hjá sér, en að eins einu sinni áður sagðist hún hafa
fengið heimsókn af Islendingum.
Mrs. Parish er glaðlynd og skemmtilega ræðin kona,
en þó finnur maður undir niðri alvöruna og staðfestuna,
og viðmótið er afar þægilegt.
Nú bauð frúin okkur inn í íbúðina og sátum við þar i
mjög skemmtilegri stofu, eða réttara sagt sal. Þar var,
meðal annarra húsgagna, flygill, og sagðist hún oft spila
og syngja á kvöldin til að safna kröftum í músíkinni, en
á yngri árum hennar stóð til, að kún yrði söngkona.
5