Morgunn - 01.06.1947, Blaðsíða 83

MORGUNN
77
2. Sálfarir, eða beining skynvitundarinnar að ákveðnu
marki.
3. Sama og á öðru stiginu, að viðbættum hæfileika til
að gera mynd þess sýnilega, er hann beinir til viðtak-
anda, og hafa áhrif á hluti, hreyfa þá eða færa til.
Mér er aðeins unnt að endurtaka það eitt, er ég hefi fengið
að vita, en um aðferðir þessar og nauðsynlega þjálfun til
að geta slíkt, er mér vitanlega ókunnugt . . .
Fyrsta atriðið í reynslu þeirra manna, er sagt hafa opin-
berlega frá reynslu sinni og athugunum á dulrænum hæfi-
leikum frumbyggja Afríku, er tekið úr bók Mr. R. W.
Felkin’s: „From Khartoum to the Source of the Nile.“
Hann segir svo í nefndri bók sinni:
,,Ár hafði liðið, án þess að ég hefði fengið nokkurt bréf
frá Evrópu, og þótti mér sá tími orðinn ærið langur. Mér
var vitanlega ljóst, að verulegur bunki mundi liggja ein-
hversstaðar á leiðinni, en næsta ósennilegt var, að ég mundi
fá þau fyrst um sinn, því að um þetta leyti var Níl ófær
skipum sökum hinna fljótandi graseyja, er á sumum tímum
árs stöðva allar siglingar. Einn morguninn kom einn hinna
þarlendu manna inn í tjaldið til okkar og var sýnilega tölu-
vert niðri fyrir. Sagði hann okkur, að töframaðurinn þar á
staðnum hefði verið á ferðalagi í jakalsgerfi kvöldið áður.
Sögumaðurinn sagði m. a. að töframaðurinn hefði á þessu
ferðalagi sínu komið á stað nokkurn, er héti Meschera- er-
Rek, en þangað voru 550 enskar mílur (895 km) frá Lado,
þar sem bækistöð okkar var. Hann hefði séð tvo gufubáta,
og annar þeirra hefði meðferðis póst til okkar. Ennfremur
bætti hann við, að bátar þessir væru undir stjórn hvíts
höfðingja, sem var lýst mjög nákvæmlega, og var unnt að
þekkja hann af lýsingunni. Nú er vitanlega öllum ljóst, að
engum manni er unnt að fara þessa vegalengd á einni nóttu,
jafnvel ekki á tuttugu sólarhringum. Ég hló að sögu þessari,
er sendimaðurinn sagði okkur, enda var þetta hlægileg f jar-
stæða frá mínu sjónarmiði. Við vorum að drekka kaffi,