Morgunn - 01.06.1947, Blaðsíða 81

MORGUNN
75
heyrt menn ræða um þessa hluti og ef ég lenti inn í þæ'r
samræður, hélt ég því mjög ákveðið fram, að allt slíkt
væri tilbúningur einn, afleiðing af ofþreytu og veiklaðri
ímyndun, og eitthvað á þessa leið voru staðhæfingar mínar
um þessa dulrænu reynslu fólksins! En svo breytt er nú
viðhorf mitt til þessara mála, að ég tel unnt að færa nokk-
ur rök fyrir því, að eitt og annað gerist í daglegu lífi, sem
nútíma vísindaleg þekking hrekkur ekki til að skýra. Ég
er nú sannfærður um það, að sumir menn geta náð tökum
á einhverjum öflum eða krafti, sem leynist handan við
þekkingarsvið venjulegra manna. Ég var gallharður efnis-
hyggjumaður, er ég komst fyrst í kynni við þessi efni, og
skeytti engu ýmiskonar orðrómi, 'er barst að eyrum mér,
virti allar sögur um slíkt að vettugi og taldi ekki umhugs-
unarvirði lengi vel, en nú skal það játað, að ég iðrast eftir
að hafa ekki hagnýtt mér þau tækifæri, er ég í fyrstu átti
kost á.
Mér hefir oft verið sagt af vel menntuðum og greindum
þarlendum mönnum ( og þeir eru þar til), að unnt sé
fyrir menn, er hlotið hafa sérstaka þjálfun, að beina skyn-
vitund sinni til eins eða annars staðar, án nokkurs tillits
til rúms eða tíma, greina þar eitt og annað, sem gerist, án
þess að sambandið milli vitundarsviðanna rofni svo að
greint verði. Þá hefir mér einnig verið sagt, að slíkum
mönnum sé unnt að hverfa til þessa eða annars staðar að
vild, og fjarlægðir og tími hindri slík ferðalög þeirra ekki
að neinu leyti. Það er alls ekki óvenjulegt að komizt sé
svo að orði, að þessi eða hinn hafi verið á einum eða öðrum
tilteknum stað í nótt, gærkvöldi eða í morgun, þó að fjar-
lægðir væru slíkar, að ekki væri unnt að framkvæma
slík ferðalög með venjulegum samgöngutækjum á um-
ræddum tíma.
Þegar siðasti Ashantee leiðangurinn var væntanlegur,
vildi svo til, að ég hafði starfi að gegna á endastöð stytztu
leiðarinnar frá Kumassi til strandarinnar. Daginn áður