Morgunn - 01.12.1951, Blaðsíða 31
MORGUNN
113
netinu. Eftir að nokkrar andaverur höfðu birtzt, þrátt fyr-
ir allar þessar varúðarráðstafanir hins ágæta vísinda-
manns, var honum sagt, að nú skyldi hann taka við miðl-
inum sjálfum, sem mjög þyrfti á umhyggju hans að halda.
Hann gekk nú að hinum læstu dyrum vírnetsins og hon-
um til botnlausrar furðu féll miðillinn nú í arma hans,
en netið var harðlæst eins og fyrr og bréfinnsiglið óhreyft
fyrir skráargatinu Þetta furðulega fyrirbrigði var endur-
tekið þrisvar sinnum. Nokkurir fundarmanna vottuðu, að
vímetið hefði verið glóandi heitt, þar sem miðillinn kom
út um það, en dr. Gibier hafði ekki veitt því athygli svo,
að hann gæti vottað það.
Dr. Gibier var að undirbúa þriggja ára ferðalag um
England, Frakkland og Egyptaland, þegar hann andaðist
af slysi, svo að ekkert varð úr þeirri ferð.
E. A. Brackett, myndhöggvari í Boston, segir frá því í
bók, er hann reit, að einhverju sinni, þegar hann var
á fundi hjá frú Sawyer, hafi komið til sín andavera og
leitt sig inn í byrgið til miðilsins. Miðillinn var þá vak-
andi í byrginu. Andaveran tók í aðra hönd miðilsins og
myndhöggvarinn í hina og leiddu þau miðilinn fram í her-
bergið í augsýn 25 fundargesta. En í bók sinni fullyrðir
myndhöggvarinn, að fyrir hafi það komið, að hann hafi
orðið var illra áhrifa á fundunum hjá frú Sawyer.
Þrátt fyrir mikinn fjölda slíkra fyrirbrigða, og svo vel
vottfestra, sem tök eru á, eru þeir menn, sem ekkert
hafa rannsakað og litla þekking hafa eða enga á þessum
efnum, enn að segja oss, að þessi fyrirbrigði gerist ekki,
og að þegar menn þykist halda að þau gerist, sé um
blekkingar einar að ræða.
Hverjum á að trúa, hvort heldur þeim, sem hafa rann-
sakað, eða hinum?