Morgunn - 01.12.1951, Síða 43

Draumur Ragnhildar Péfursdóttur,
Það dreymdi mig, að mig minnir, í janúar 1947, að
bróðir minn, Benedikt Pétursson, sem var sjúklingur í
Kristnesshæli, kæmi á glugga í húsi því, sem ég átti
heima í á Eskifirði.
Ég varð mjög hissa að sjá hann og sagði:
„Nei, ertu kominn hingað?“
Hann svaraði: ,,Ég kom nú bara til þess að kveðja.“
„Þú kemur líklega inn“, sagði ég.
Fannst mér svo ég fara á móti honum. Gekk ég fram
langan gang, og það voru herbergi til beggja hliða. Er
ég kom að herbergi, sem var við ganginn til hægri handar,
sá ég, að það stóð opið. Leit ég þangað inn, og sá, að
rúmið, sem stöð næst dyrunum, var brotið þvert yfir
miðju. Þegar ég leit upp, sá ég að bróðir minn stóð hjá
mér. Hann horfði líka á rúmið og sagði: „Þetta var nú
rúmið mitt.“
Ég eyddi því, en sagði við hann: „Ósköp ertu daufur.
Hlakkarðu ekki til að fara í siglingu, til annarra landa?“
Þá fannst mér hann snúa sér við og flýta sér burtu.
Og fannst mér ég óljóst sjá hann fara um borð í skip,
sem lá þar í höfn.
Bróðir minn andaðist 28. marz 1947 að Kristnesshæli.
Draumurinn er rétt hermdur.
Ragnliildur Pétursdóttir.
Frú Ragnhildur Pétursdóttir á nú heima við Freyju-
götu 3A í Reykjavík. Hún er draumspök kona. Hefur hana
margt dreymt merkilegt. Einn drauma hennar er sá, sem
hér birtist.
HaUgrímur Jónsson.