Morgunn - 01.06.1957, Blaðsíða 31

MORGUNN
25
hygg ég, að Píus páfi sjálfur sé þess betur umkominn en
ég og aðrir gagnrýnendur að dæma um, hvort hann hafi
séð raunverulega Krists-sýn eða ekki. Ennfremur teldi ég
það bera vitni hroka af minni hálfu, að þykjast vita meira
um þetta en hann, með þeim gögnum, sem ég hefi í
höndum.
Hin dulræna sýn
Þrásinnis kemur það fyrir, að sjáandinn er sjálfur í
vafa um sýn sína. Kemur það, sem hann sér eða heyrir,
raunverulega að utan, eða á það uppruna sinn í eigin
ímyndun hans og er þá aðeins myndræn eða hljóðræn blekk-
ing? Þessarar spurningar hlýtur sjáandinn oft að spyrja,
og spyrja aðra. Það er staðreynd, að ef maður reynir að
svara með því að hafa fyrir augum og rannsaka ákveðin,
einstök dæmi, verður mjög erfitt um svar.
Jafnvel þeim, sem ákveðnastir eru í að halda fram hlut-
rænum veruleika vitrana, kemur saman um, að myndin,
sem birtist — hvort sem hún er Kristur, María eða lát-
inn ættingi — sé ekki holdi klædd mynd, þannig að allir
geti séð hana eða að hægt sé að ljósmynda hana. Þetta
á ekki aðeins við um dulsýnir, heldur einnig um sum fyr-
irbæri, sem koma fram á tilraunafundum með miðlum.
Tökum til dæmis það, sem oft hefir gerzt, að nokkrir
menn sjái samtímis sýn, sem aðrir viðstaddir sjá ekki.
Ein skýring þess kann að vera sú, að á æðra sviði — þú
getur kallað það „eter“svið — verði þessi mynd séð eða
ímynd hennar mótuð. Þá eru sumir viðstaddra gæddir
nægilegri skyggni til að sjá leiftur frá þessu „eter“-sviði,
en aðrir ekki. Þessi skýringartilgáta gerir ráð fyrir ein-
hverju, sem er hlutrænt, þótt á æðra lífssviði sé. Þessi
vera væri líka hlutræn, og sýnin hlutræn, þótt með öðrum
hætti væri, þótt veran væri raunverulega alls ekki stödd
þar sem sjáandinn er staddur, en gæti sent mynd sína
inn í vitund hans, eða skapað hana þar, úr fjarlægð.