Morgunn - 01.06.1957, Qupperneq 51

MORGUNN 45
hreiminn í framburði þess, að það ætti að vera „warn“,
sem merkir viðvörun, varaðu þig“.
Þessi draumur var svo lifandi og skýr í vitund minni,
er ég vaknaði, að hann olli mér talsverðum áhyggjum. Ég
var sannfærður um að það væri verið að vara mig við ein-
hverju, svo að ég ákvað að 'hafa tal af lækni mínum áður
en ég leitaði til tannlæknisins. Venjulega sneri ég mér til
vinar míns, Dr. Pace, en hann var nágranni minn, og
venjulega leitaði ég ekki til annars, þyrfti ég á lækni að
halda. En fáum dögum eftir þetta vildi svo til, að ég átti
tal við Dr. Bender, en honum var ég líka vel kunnugur.
Ég breytti nú allt í einu út frá venju minni og ákvað að
ráðfæra mig við Dr. Bender. Hann var maður stór vexti
og þróttmikill, en Dr. Pace var grannur og líkamsbygging
hans var veiklulegri. Dr. Bender tók nú til að rannsaka
mig, tautaði eitthvað við sjálfan sig meðan á því stóð, en
kvaðst ekki hafa fundið neitt athugavert og ekki sjá neitt
athugavert fyrir mig að ganga undir svæfingu. Hann
kvaðst skyldi sjá um svæfinguna og aðgerðin gæti farið
fram í lækningastofu sinni, þegar mér hentaði bezt.
Ég minntist ekkert á fyrirætlanir mínar við konu mína,
en um nóttina dreymdi hana draum, sem henni féll illa.
Hún kvaðst hafa séð mig liggja í rúmi, dáinn, að því er
henni virtist sennilegast, en á kinn minni kvaðst hún hafa
séð þríhyrningslaga blóðstraum, sem hefði streymt upp
eftir kinn minni. En hún kvaðst hafa hugsað með sjálfri
sér í draumnum: Ekki getur blóðið runnið upp á við utan
á kinninni á honum. Þegar ég sagði henni frá því, að ég
ætlaði að láta draga úr mér allar tennurnar í einu, setti
hún draum sinn þegar í samband við hina fyrirhuguðu
aðgerð, en þetta gerðist þrem vikum áður en aðgerðin
fór fram.
Hinn ákvarðaði dagur var kominn, nauðsynlegum und-
irbúningi var lokið, en ég var fullkomlega rólegur, er ég
lagðist á borðið. Ég lá á milli þeirra Dr. Bender’s og Dr.
Johnson’s, tannlæknisins, en þeir stóðu sitt hvoru megin