19. júní - 19.06.1982, Blaðsíða 41

eftir margra ára starf inni á heimilum
hugsa sér til hreyfings út í þjóðfé-
lagið.
Það eimir eftir . . .
Framhald af bls. 39.
urra launaflokka hækkun. Fólki
kann að vaxa þetta í augum en flokk-
arnir segja ekki allt. Hver launaflokk-
ur er kannski tvö til þrjú hundruð
krónur þannig að fjögurra Hokka
hækkun er ekki mikið í krónum talið.
Sjúkraliðar byrja núna í sjötta launa-
flokki. Á Sankti Jósepsspítalanum
erurn við yfirborgaðar uin einn launa-
flokk en að sjálfsögðu stöndum við
með hinum. Maður heldur samt í
vonina unt að það verði samið, má
ekki við að missa þessi laun.
Þegar ég er á kvöldvakt fer ég um
liálf fjögur í vinnuna en maðurinn
minn kemur heint um sex leytið og
tekur þá við vaktinni heima. Og hann
sér náttúrulega um heimilið þegar ég
er að vinna um helgar. Það eru viss
verk sem verða samt útundan hjá
honum og bíða, eins og þrif og þvott-
ar. En hann eldar inat og þvær upp.
Ég skal viðurkenna að ég kent stund-
um pirruð heim. Mest allur frítíminn
fer í heimilið, þrifin og þvottana. Það
verður lítill tími aflögu til að sinna
áhugamálunum. Eg gef mér samt
tíma í handavinnu og lestur en það er
ekki oft. Mér finnst það varla hægt
barnanna vegna þegar ég er í vinnu á
kvöldin og um helgar. Það verður að
gefa þeim einhvern tíma. — Maður-
inn minn vinnur verkamannavinnu
og er með tvo tíma í eftirvinnu á
hverjum degi. Þrátt fyrir það eru
launin ekki upp á inarga fiska. Ilelst
þyrfti hann að vinna næturvinnu líka
en hún hefur engin verið. Það bjargar
okkur að þetta er verkamannaíbúð
og árlegar afborganir litlar. Endar
inyndu aldrei ná saman hjá okkur ef
við værum að kaupa á ahnennum
inarkaði. Aðeins einu sinni höfum við
farið í sumarfrí til útlanda. Fórum til
Bandaríkjanna til vinkonu minnar.
Síðastliðið sumar tók maðurinn
minn ekkert sumarfrí. í hitteðfyrra
fórum við í nokkurra daga ferðalag í
sumarfríinu og vorum lengi að ná
fjárhagnum upp aftur. Það er liart að
geta ekki tekið sér sumarfrí nema
hálfsvelta sig á eftir. Svo verður
sennilega ekkert sumarfrí í ár.
Hafðu það
Þau sömu eiga ekki alltaf
að hella á kaffið.
Þau sömu eiga ekki alltaf
að flytja ræðurnar.
Þau sömu eiga ekki alltaf
að búa um rúmin.
Þau sömu eiga ekki alltaf
að vitna í skræðurnar.
Skiptum út á við.
Skiptum inn á við.
Tökum réttlætið
með í lífsmynstrið
svo að brauðstritið
þokist upp á við.
Þau eiga öll að beita
huganum.
Þau eiga öll að virða
vinnuna.
Þau eiga öll sinn hlut í
heiminum.
Þau eiga öll að skapa
söguna.
Úr Ijóðabókinni Villirím eftir
Steinunni Eyjólfsdóttur, Heykjavík,
1981.