19. júní - 19.06.1982, Qupperneq 48

Karlar
og kvenréttindi
Viðtöl: Ásdís Skúladóttir
Á landsfundi KRFÍ sumarið 1972
var samþykkí að karlrncnn fengju
inngöngurétt í fclagið. Fyrsti karl-
maðurinn sem í félagið gekk var
Skúli Porsteinsson fyrrv* náms-
GÍSLI JÓNSSON
menntaskólakennari
Misrétti vegna
kynferdis óþolandi
Ilvað varð til þess, að þú karlmað-
urinn, gekkst í Kvenréttindafélag
Islands?
„Ég hef lengi verið jal'nréttismað-
ur. Fyrir nokkrum árum vaknaði
áhugi minn á að rannsaka nokkra
þœtti í jafnréttissögu kynjanna á ís-
landi. Einkum kannaði ég sögu bar-
áttunnar fyrir kosningarétti og
kjörgengi kvenna, svo og jöfnum rétti
kvenna og karla til náms og starfa.
Starf Kvenréttindafélags íslands
þótti mér svo viðfelldið og aðdáunar-
vert, að ég sótti um inngöngu í
félagið.“
48
stjóri. Síðan hafa allmargir karl-
menn gengið í félagið, þar á meðal
Gísli Jónsson, menntaskólakenn-
ari og Ilelgi H. Jónsson, frétta-
maður.
Er það ekki órökrétt að vera
karlmaður í félagi sem stefnir að
því í raun að svipta karlmenn
ýmsum forréttindum, svo scm
húsbóndavaldi á heimili og valdi í
þjóðfélaginu?
„Nei, síður en svo. Karlmaðurinn
ég hefur, eins og sjá má af framan-
sögðu, engan hug á að viðhalda þess
konar forréttindum sem um er spurt.
Svokallað húsbóndavald á heimili
viðurkenni ég til dæmis ekki. Ef það
er enn til, þá á að svipta valdhafana
því. Hefðbundin skipting starl'a á
heimili í störf húsmóður og húsbónda
finnst mér rnjög undarleg. Karlar eru
matreiðslumenn, kla:ðskerar og
hreingerningamenn út um allar jarð-
ir. Hví skyldu þeir ekki vera það inni
á sínu eigin heirnili?
Til þess að hafa áhrif á vald og
meðferð þess í þjóðfélaginu, held ég,
að allir séu jafnréttbornir. Spurning-
in var á sínurn tíma einkum um það,
hvenær karlar viðurkenndu þetta í
verki. Þetta er grundvöllur sjálfrar
lýðræðishugsjónarinnar, að allir séti
jafnréttháir, óháð búsetu, kyni,
starfi, trúarbrögðum o. s. frv.“
Tekurðu þátt í starfl KRFÍ?
„Það getur því rniður ekki heitið.“
Ilvernig líst þér á sérframboð
kvenna eru þau nauðsynleg nú?
Verða þau það í framtíðinni?
Munu konur og karlar starfa sem
jafningjar þegar fram líða
stundir?
„Ég skil þá óþolinmæði sem lýsir
sér í sérframboðum kvenna. Þau hafa
Ilvers vcgna ganga karlmcnn í
kvenréttindafélag? Þessari spurn-
ingu og fleirum var varpað fram til
þeirra Ilelga og Gísla.
þegar haft mikil áhrif og flýtt æski-
Iegri þróun. En þau verða ekki nauð-
synleg í framtíðinni. Karlar og konur
rnunu vinna saman eftir því sem
skoðanir og hugsjónir bjóða þeim.
Eins og ég sagði í upplrafi, er ég
jafnréttismaður, en ég er ekki jafnað-
armaður nema að takmörkuðu leyti.
Ég vil til dæmis ekkert síður, en að
konur og karlar verði eins. En rnis-
rétti vegna kynferðis er óþolandi. Eru
til nokkur frambærileg rök gegn því,
að kona sé kennari, þingmaður,
prestur eða þjóðhöfðingi? Samkomu-
lag verður að vera, og líkurnar á sam-
kornulagi beggja aðila eru þeim mun
rneiri sern réttur beggja er jafnari.“