19. júní - 19.06.1983, Síða 29

BÖRNIN - ATVINNULÍFIÐ - SKÓLINN
arpakka, sem innihalda t.d. brauð,
jógúrt, drykk eða ávöxt á hófiegu
verði. Tilrauninni lýkur í vor og þá
mun Fræðsluráð taka ákvörðun um
hvert áframhaldið verður. Matar-
pakkarnir geta verið aíbragðs lausn á
tniklu vandamáli sem er óhollt matar-
æði barna og unglinga. Því ber að vona
að skólanestið verði metið að verðleik-
um og fái viðhlítandi afgreislu.
Samfelldur skóli, einsetinn skóli eru
pólitísk mál eins og svo margt annað í
þjóðfélaginu. Hjá okkur, þeim full-
orðnu, þarf fyrst og fremst hugarfars-
breytingu. Astandið sem við búum við
i skólamálum er ekkert náttúrulögmál,
heldur í fyllsta máta óeðlilegt miðað
við aðstæður í dag. Viljum við búa
betur að börnunum og skólunum, þá
ber að veita meira fjármagni til þeirra
rnála. Það er okkar sameiginlega hags-
munamál, foreldra, barna og þeirra
sem að skólamálum vinna.
Skólana verður að aðlaga breyttum
þjóðfélagshátlum og þá sérstaklega með
tilliti til aukinnarþátttöku kvenna í atvinnu-
lífinu.
Akveðnari
skólastefna
áður fyrr
Öldutúnsskóli í Hafnarfirði er
grunnskóli með rúmlega 600 nem-
endur. Skólastjóri er Haukur
Helgason. Haukur kveðst reyna að
hafa stundatöfluna sem samfelld-
asta, bæði með tilliti til nemenda og
kennara, en það tækist misjafnlega.
Haukur bendir á, að ef fullnægja á
námsskrá (þ.e.a.s. nemendur fái rétt-
an stundaijöldá samkvæmt námsskrá
grunnskóla) og um leið samfelldum
skóladegi, þá er frumskilyrði að allt
kennsluhúsnæði sé fyrir hendi á sama
stað. Oldutúnsskóli var tekinn í notk-
un árið 1961. Skólinn hefur enn ekkert
eigið húsnæði fyrir leikfimi, sund eða
heimilisfræði, og auk þess er almennt
kennsluhúsnæði of lítið. Þetta verður
til þess að stundatöflur barnanna eru
meira og minna sundurslitnar, og þau
fá ekki þann tímafjölda sem þeim er
ætlað, samkvæmt námsskrá, í íþrótt-
um og heimilisfræðum.
Haukur
Helgason
skólastjóri
Nemendur og foreldrar kvarta yfir,
að tíminn nægi oft ekki börnunum, til
þess að komast milli skólans og þeirra
staða, þar sem íþróttakennslan fer
fram. Sundhöllin er í hinum enda bæj-
arins og þrátt fyrir ágætan skólabíl
hefst það ekki alltaf.
Haukur telur að íþróttahúsin, sem
eru keppnishús um leið, séu byggð á
kostnað nemenda. Skólarnir fá með
þeim hætti afnot af stóru húsi, sem
fieiri skólar verða að nota sameigin-
lega í stað þess að hver skóli hafi sitt
hæfilega stóra íþróttahús.
„Skólastefna okkar var ákveðnari
hér áður fyrr,” segir Haukur. „Eins og
á árunum fyrir stríð, þá var samfelldur
skóladagur algengur. Með fólksllutn-
ingum til bæjanna og stórauknum
barnaíjölda, riðlaðist allt. Síðan hefur
skólastefnan einkennst af því að bjarga
því sem bjargað verður.“
Spurningunni um hvað lagfæra
þurfi í skólunum okkar, svarar hann á
eftirfarandi hátt: „Til þess að stunda-
skrár geti verið samfelldar þarf full-
nægjandi húsnæði. Miklu máli skiptir
að hver bekkur hafi sína heimastofu og
þá ekki síður þau elstu í 7.-9. bekk.
Það tryggir betri umgengni og að nem-
endum líði betur í skólanum. Loks þarf
hver skóli að hafa allt sitt kennsluhús-
næði á skólalóðinni.”
Sigrún Gísladóttir
29