Sameiningin - 01.09.1920, Qupperneq 22

244
hneýksla margan smælingjann. Hún þarf að gjöra meiri
gangskör að því, að leita um sættir milli hjóna, þegar til
vandræða horfir um samfarirnar. Hún þarf að huga
vandlega, og með meiri áhuga, eftir öllu því, er á ein-
hvern hátt getur bætt heimilislífið og lielgað hjúskapinn.
0g svo ber auðvitað kristnum kennimanni að gæta köll-
unar sinnar trúlega, og gefa ekki saman orðalaust og
hugsunarlítið öll lijónaleysi, sem til hans koma með leyf-
isbréf. Það hefir auðvitað orðið mörgum smælingjunum
hneyklsunarefni, hversu léttilega þjónar kirkjunnar hafa
oft á tíðum hjálpað hjónaefnum, óreyndum og illa saman
völdum, inn í hjúskapinn, þegar gæfuleysi þeirrar sam-
búðar var hverjum heilvita manni auðsætt frá byrjun.
Hafi kristinn kennimaður trúlega beitt allri varúð og
umvöndun í þessar áttir, þá getur hann auðvitað með
fullri samkvæmni neitað um nýja hjónavígslu hverjum
þeim, er flysjunglega hefir rofið hjúskap áður. “Þetta
ber yður að gjöra, en hitt ekki ógjört að láta.”
--------o-------
Ur heimahögum.
Undir vfirskrift þessari er birtur ofurlítill frétta-
bálkur á öðrum stað hér í blaðinu. Ráðgjört er að safna
framvegis undir þann væng- öllu því, sem lielzt þykir tíð-
indum sæta víðsvegar í kirkjufélagi voru, þann eða þann
mánuðinn. Þetta getur auðvitað ekki komist í fram-
kvæmd, nema því að eins að ritstjórinn fái fljótar og
greinilegar frásögur af hinum hélztu viðburðum og fram-
kvæmdum á þessu sviði. Biður því Sameiningin góða
menn í öllum söfnuðmn kirkjufélagsins — og þá helzt
prestana — að senda blaðinu slíkar fregnir jafnóðum og
eitthvað ber til, sem frásagna er vert.
Ekki þarf alt að teljast til stór-viðburða. Smámun-
irnir, svo sem ferðalög presta, umbætur á kirkjueignum,
fulltrúa-kosningar og annað því um líkt, eiga fullan rétt
á sér í slílcu fréttasafni. Þessar smáfregnir eiga að færa
mönnum ferslkar lýsingar á starfseminni, tilbreytingun-
um, hreyfingunum, sem kirkjulíf vort hér vestan hafs
hefir af að segja, og bæta þanniig úr eðlilegri þörf les-