Morgunn - 01.12.1963, Qupperneq 13

MORGUNN
87
ami, og aldrei fundið nokkurn stað, þar sem ég gæti
ímyndað mér að sálin hefðist við.“
Svo kynntist hann sir Oliver Lodge eitt sinn er hann
var á fyrirlestrarferð vestra og eftir að hann hafði
hlustað á þennan mikla vísindamann, fóru að renna á
hann tvær grímur. Sir Oliver Lodge benti honum á ýms-
ar bækur um þessi efni eftir góða vísindamenn, og svo
fór að lokum, að dr. Crandon sannfærðist um líf eftir
dauðann.
Margery var bráðgáfuð kona, en jafn vantrúuð og
bóndi hennar hafði verið. Hafði hún mikinn ímugust á
því, er maður hennar tók að hneigjast að sálarrannsókn-
um og taldi þetta hindurvitni ein. Hafði hún andatrúar-
áhuga hans fyrst í slcopi, en ákvað loks að láta til skar-
ar skríða og afhjúpa svikin.
Þetta var ástæðan fyrir því, að hún ákvað að koma á
tilraunafund hjá miðli nokkrum, sem var prestur við
the First Spiritualistic Church í Boston. Hún hringdi
til hans og bað um fund, en presturinn sagði henni að
koma á morgun.
Margery sagðist svo frá,. að hún hefði ekki haft hug-
mynd um hvað gerast mundi og haldið að þetta væri allt
tóm vitleysa. Hefði hún því ekki haft meira við en það,
daginn eftir, en klæða sig í reiðföt, taka klárinn sinn og
fara í útreiðatúr með vinkonu sinni. Ekki hirtu þær
heldur um að skipta um föt, er þær komu til kirkjunn-
ar, heldur gengu inn eins og þær voru til reika.
Strax og þær komu inn í skrifstofu prestsins féll
hann í trans, og tóku von bráðar ókunnar raddir að
tala af vörum hans. Þetta voru tvær ólíkar karlmanns-
raddir og kveðst hvor tveggi maðurinn heita Walter.
Annar kvaðst vera frændi hennar, móður- eða föður-
bróðir, en hinn bróðir hennar, Walter Stinton, sem dá-
inn var fyrir mörgum árum.
Margery skildi reyndar ekkert í, hvernig miðillinn
gæti hafa vitað um þessa ættingja hennar, en taldi samt,