Morgunn - 01.12.1963, Qupperneq 44

11»
MORGUNN
Þá fer höf. nokkrum orðum um rökhyggju og skyn-
semi sem Guðs gjöf, er oss beri að nota, og hvetur í
nafni hugsunar og skynsemi til þess, að menn hafi opinn
hug við sálarrannsóknunum. Síðan segir hann svo:
„Eitt er víst, að ef trúin á framhaldslíf eftir líkams-
dauðann á að geta orðið almenningseign með samtíð
vorri,, og ef svo eigi að verða, að menn taki að búa sig
undir framhaldslífið af sömu alúð og rnenn búa sig und-
ir að fara í sumarleyfi, þá verður trúin á framhaldslíf
að fást með sömu leiðum og þeim, sem reynzt hafa á-
gætar á öllum sviðum vísindanna og m.a. á sumum svið-
um sálarfræðinnar. Ef svo fer, að ógerlegt reynizt að
öðlast slík sönnunargögn af skynsamlegum, vitrænum
tilraunum,, þá mun aðeins einhver örlítill minnihluti
mannkyns trúa á framhaldslífið í náinni framtíð. Þessi
trú mun ekki deyja út, en hún mun aðeins verða trú
þeirra, sem hafa eigin reynslurök fyrir guðstrú sinni
og sjá, að trú á framhaldslíf er óhjákvæmilega hluti af
henni. N. tm. gefur greinilega í skyn, að lifandi kristin
trú muni jafnan verða trú minnihlutans: „Þröngt er
hliðið og mjór er vegurinn, sem liggur til lífsins, og fáir
eru þeir, sem finna hann,“ segir í Matt. guðspjalli. Það
út af fyrir sig segir vitanlega ekkert til né frá um sann-
leiksgildi trúar,, hvort margir aðhyllast hana eða fáir.
Þetta er of sjálfsagt til þess, að á það þurfi að minna.
En þetta gleymist þeim, sem mest leggja nú á tímum
upp úr skoðanakönnunum, Gallups eða annarra.“ —
„Vísindaleg rannsókn á þessum efnum er enn í bemsku.
Eg er jafn ósamþykkur báðum, bæði þeim sem fullyrða
að framhaldslífið sé endanlega sannað, og hinum, sem
segja að aldrei hafi komið fram nokkur sönnunargögn,
sem gefandi sé gaumur. Ástæða þess, að ég er ósam-
þykkur hinum síðarnefndu, sem segja að engin viðlít-
andi sönnunargögn fyrir framhaldslífi hafi nokkurn-
tíma komið fram, er þessi:
Ég vil fyrst minna á það, að jafnvel þótt framliðnir