Morgunn - 01.12.1977, Page 21

ÁHRIF SPIRITISMANS . . .
99
þeirra og hvetji þá og knýji út á yztu þröm gengdarlausrar
spillingar. Þess ber vitanlega að minnast, að bókin er rituð
fyrir sjötíu árum, og vér skyldum vona að einliver framför
hefði orðið síðan, framför, sem fjárhagsleg viðhorf, engu síður
en siðferðileg, hafa átt sinn þátt í. En meginreglan er sú um
allar tegundir lasta og ólifnaðar, að falli syndarans er hraðað
af hópum spilltra anda, sem þrifast á nautnum holdsins, en
eru þess ekki lengur megnugir að öðlast þá fullnægingu, sem
þeir þrá, með sjálfstæðum, líkamlegum athöfnum.
Stainton Móses reyndi að ná sambandi einn veðreiðadag
(Derby Day) en árangurslaust. Imperator segir að við slík
tækifæri hópist saman fjandsamlegir andar í öflugar fylk-
ingar til þess að leggjast á þá, sem eru á valdi fýsna, áfengis,
örvæntingar vegna fjárhagstjóns og hóflausrar æsingar yfir-
leitt. Menn skyldu ætla, að megin þorri þeirra, sem sækja
Derby veðreiðarnar, væri ekki haldinn svona ofsalegum
kenndum, en væri kominn þar til þess að njóta ánægjulegs
frídags í hreinu lofti og skemmtilegu umhverfi; að þessar
smávægilegu og fátiðu fjárhagsáhyggjm’ myndu ekki hafa
djúptæk andleg áhrif og að andrúmsloft þessa áhugafólks
yfirleitt, við þetta tækifæri, myndi verka sem vörn gegn ill-
um áhrifaöflum. En þessu er auðsjáanlega ekki þannig faríð.
Um þetta leyti fór Stainton Móses að biðja anda þá, sem
hann var í sambandi við, að sanna hverjir þeir væru, og hon-
um lék hugur á að vita, hve vald þeirra værí mikið. Andi að
nafni Thomas Augustine Arne, sem var einn þeirra, sann-
aði sig á merkilegan hátt. Ame hafði verið hljómlistarmaður,
og það var sagt frá mörgum atvikum úr lífi hans, sem sönn-
uðu hver hann var. Stainton Móses spurði þá, hvort andar
gætu lesið bækur. Svarið var, að sumir, sem sérstaklega hefðu
æft sig í því, gætu það. Móses bað að senda eftir einhverjum
þeirra, og það var gert.
Þá sagði Móses: „Geturðu farið í bókaskápinn og tekið
næstöftustu bókina í annarri hillunni og lesið mér síðustu
málsgreinina á 94. blaðsíðu. Ég liefi ekki litið á hana og veit
ekki um nafn hennar, hvað þá meira.“