Morgunn - 01.12.1984, Side 41

GRUNDVALLARKENNINGAR . . .
115
mannkyninu í heild sinni. Egóið endurfæðist frá kynstofn
til kynstofns og frá þjóð til þjóðar á sama hátt og barn fer
úr einum bekk yfir í annan. Stundum fæðist það í kven-
líkama til að nema lexíu hjartans, síðan i karlmannslík-
ama til að nema vitsmunalegar lexíur. öðlast þarf reynslu
í gegnum fjölda líkama beggja kynja áður en takmarkinu
er náð.
Svarið við spurningunni um tilgang lífsins er þar af leið-
andi að finna í þeirri staði’eynd að í lok hvers hringrásar-
tímabils hafa mótast milljarðar andlega sjálfsmeðvitandi
sála sem ekki voru til sem slíkar í upphafi tímabilsins.
bessu hefur verið fagurlega lýst í setningunni: „Guð sefur
í steinaríkinu, dreymir í jurtaríkinu og vakir í dýraríkinu“.
Hann er vel vaknaður og sjálfmeðvitaður í manninum og
öðlast alheimsskynjun í Kristi þ. e. æðra sjálfinu.
Eftirfarandi skýringarmyndir geta komið að gagni við
lestur þessa kafla. Ekki er ætlast til að þær séu teknar
bókstaflega heldur sem táknrænar fyrir það sem að fram-
an er lýst. Mynd I. vísar til lífs-aldanna þriggja og ferð-
ina niður og aftur upp gegnum svið náttúrunnar. Hverju
þessara sviða er gefið nafn. Þú munt fræðast nánar um
hlutverk hvers sviðs fyrir sig í seinni köflum þessarar
kynningar. Mynd II. á að tákna för vitundarinnar niður
í efnið, um hin iægri ríki náttúrunnar og síðan för henn-
ar upp á við, frá steinaríkinu í gegnum jurtaríkið og dýra-
uíkið, þar tii að séreðlismyndun er náð Og hið Sjálfstæða
Ggó verður til.