Morgunn - 01.12.1984, Qupperneq 59

DAUÐI OG UPPHISA
133
Ur öllum. En þó það sé ekki almennt, að fólk hafi full-
komið minni eða sé skyggnt, eins og það er kallað, þá eru
það mjög margir sem finna fyrir návist farinna vina eða
^ettingja og aðrir sem vakna með ljúfar tilfinningar, sem
eru afleiðingar af því, sem starfað hefur verið í hinum
heimunum.
AÐ YFIRGEFA JARÐLÍKAMANN
Þegar við sofum tengjum við sálarlíkamina við jarð-
líkama okkar með silfurstreng og meðan hann er tengdur,
komum við alltaf til baka til jarðlíkamans. Þegar þessi
strengur slitnar, yfirgefum við þennan jarðlíkama og köll-
það dauða, sem er þó líkt og við hendum gamalli flík.
En við vitum líka, að við missum sjónar af vinum og
®ttingjum fyrr en við hefðum kosið — margir fara til ann-
arra heima of fljótt að okkur finnst. Við mundum finna
tyrir því, ef þeir sem okkur þykir vænst um hyrfu til
annarra heimsálfa, þó getum við haft bréfa- og símasam-
bönd, en milli heima eru afar erfiðar samgöngur og frétta-
tlutningur. Margir notast við miðla og getur það verið
agætt, svo iangt sem það nær, en besta leiðin ,sem ég
vil benda á er að ferðast milli heimanna með hina 6 líkami
°g skilja þann jarðneska eftir bundinn silfurstrengum.
Mig langar til að segja ykkur örlítið frá mínum draum-
íörum. Fyrst safna ég vitund minni upp í höfuðið og fer
svo út um ennisstöðina, því næst breiði ég gyllt ljós yfir
alla mína hér í heimi, því næst hitti ég vinina mína tvo,
Sem farnir eru (fyrrum læknar) og hafa það að starfi að
hjálpa öðrum og förum við þrjú saman á spítala og í hús,
þar sem hefur verið beðið um hjálp. Víða hef ég komið
°g við margvíslegar aðstæður, bæði til ungra sem aldinna.
Síðan fer ég heim aftur, athuga hvort fólkið mitt sé sofn-
a<5 og síðan fer ég hér suður fyrir Reykjanes, langt á haf
ut og finnst mér sem ég svífi upp á við og hverfi inn í þá
heirna eða svið, þangað sem ég hef ætlað mér, hvort sem