Morgunn - 01.12.1984, Qupperneq 100

174
MORGUNN
ekki í neinum vafa um skynjanir sínar. Ekki virtist hann
heldur vera í neinni leiðslu eða í ,,trans“ eins og það er oft
kallað á máli spíritista, heldur þvert á móti glaðvakandi
og í alla staði eðiilegur. Það gætti meira að segja tölu-
verðrar kímni og glaðværðar í fari hans og tilsvörum
þannig að andrúmsloftið á þessari sérkennilegu samkomu
varð léttara eftir því sem á leið en það hafði verið í upp-
hafi. Rétt eins og það væri eðlilegasti hlutur í heimi að
umgangast látið fólk á sama hátt og lifendur.
Einn fundarmanna beindi þeirri spurningu til miðils-
ins hvort það fólk sem hann segðist sjá væri allt saman
látið. Hann taldi svo vera. Þessir svipir eru einfaldlega
á öðru tíðnisviði en það svið sem við almennt skynjum.
„Það er ótrúlega mikið pláss meðal okkar. Þessu mætti e. t.
v. líkja við fjarlægðirnar á milli stjarnanna úti í himin-
geimnum.“
„Fæðumst við þá aftur sem menn hér á jörðinni“, spurði
einhver.
„Já og nei. Það má gera ráð fyrir því að svo sé að ein-
hverju leyti. Það eru of mörg endurholdgunartilfelli sem
staðfest hafa verið til að hægt sé að ganga fram hjá þeim.
Hins vegar væri það ósanngjarnt af tilverunni ef svo væri
alltaf“, sagði miðillinn brosandi.
Enn var komið að tveggja heima sýn. 1 þetta skiptið
beindi Torsten orðum sínum að stúlku sem sat ásamt
fleiri ungmennum við eitt borðanna í salnum.
Mér finnst eins og ég sjái að þegar þú varst u. þ. b. tólf
ára gömul hafir þú átt vinkonu sem hafi kafnað eða
drukknað. Nafn hennar þvælist fyrir mér því ég á í erfið-
leikum með íslensku nöfnin. Mér finnst þó eins og það
hljómi sem Birgitta eða eithvað í þá áttina. Þessa stúlku
langaði til að vera í skóla eins og þú ert núna. Það skýtur
þó ofurlítið skökku við þar sem mér finnst að þig langi
aftur á móti ekki til að vera í skóla þó að þú sért það. Er
þetta rétt?“