Morgunn - 01.12.1996, Qupperneq 9

Ritstjórarabb
önnur. Menn hafa oft einmitt krafist beinharðra
sannana af þeim, senr talið hafa slíka hluti eðlilegan
þátt í tilverunni. Og oftast nær hefur sönnunarbyrð-
in verið lögð á þá hina sömu, hvað sem öllu öðru líð-
ur, rökum, atburðum, fyrirbærum eða því sem eðli-
legt má teljast samkvæmt eðli tilverunnar.
Snúa mætti þó þeirri sönnunarbyrði við og segja
sem svo: Getur þú sannað að þetta sé EKKl svona?
Það er nú einu sinni svo að andlega hluti er erfitt
að sanna þannig að hægt sé að stilla þeim út á safni
t.d. eða sýningu, sem hlutgerðri sönnun. Hafa kenn-
ingar trúarbragðanna einhvern tíma verið sannaðar
þannig vísindalega? Ekki man ég eftir að hafa heyrt
það eða að einhverjir hafi yfirleitt krafist þess. Samt
lifir stór hluti mannkynsins eftir þeim og tekur allt,
sem þar er sagt, bókstaflega.
Sannanir spíritískra mála eru þó margar og marg-
víslegar og oftast nær, eins og allt sem andlegt er,
tengdar upplifun og reynslu hvers einstaklings fyrir
sig. Það yrði efni í annan leiðara að fara nánar út í
þær að þessu sinni.
En svona rétt í lokin langar mig að minnast á það
að eitt sinn heyrði ég einn ágætan, hátt settan kenni-
mann nel'na það að hann vildi trúa á fyrirgefninguna,
hún væri einn af hans stærstu útgangspunktum í trú-
málum, hann gæti varla afborið lífið að öðrum kosti.
Hann tryði því, að þegar upp yrði skorið væri allt
misjafnt fyrirgefið af sjálfu sér. Jesú tók á sig syndir
mannanna. Honum fannst að það fólk, sem væri að
tala um endurholdgun og að fólk yrði sjálft að horfast
í augu við líf sitt og gerðir, væri í raun að gera ráð fyr-
ir nánast óbærilegri byrði í lífi hvers einstaklings. Að
MORGUNN 7