Morgunn - 01.12.1996, Qupperneq 83

Hugheimar
haft miklu meiri og verulegri kynni af honum þar, en
unnt er að gera sér í hugarlund á jarðríki. Þar geta
engar fjarlægðir skilið menn hverja frá öðrum og þar
sjá menn alltaf hvað hvers annars tilfinningum líður,
og þurfa þeir því ekki að láta þær í ljós með hálfvið-
eigandi orðum, eins og við gerum hér, þegar best læt-
ur. í hugheimum þurfa menn ekki heldur að skiftast
á spurningum og svörum, af því að þar sjá menn
hvers annars hugsanir og það skiftir engum togum
frá því að einhverjum dettur einhver hugmynd í hug
og þangað til aðrir sjá hana koma í ljós.
Þar geta menn og aflað sér hvers konar þekkingar,
nema á því, sem lýtur að ennþá hærri tilverustigum.
Fortíð veraldarinnar liggur þar alveg eins opin fyrir
og nútíðin. Þar getur sem sé að líta hinar óafmáan-
legu myndir af öllu, sem hefur gerst og köllum við
þær annála náttúrunnar. Menn geta því athugað þar
sögu mannkynsins frá því í öndverðu og látið hana
líða fram fyrir sig alveg eins og þeim þóknast, og
þurfa því ekki að sækja allt sitt vit í sagnaritara, er
hafa, ef til vill, farið eftir miður áreiðanlegum heim-
ildum eða reynst að meiru eða minna leyti hlutdræg-
ir. Þar má og athuga hvern einstakan atburð, er menn
vilja fræðast sérstaklega um og geta þeir þá gengið al-
veg úr skugga um hvernig hann hefur gerst og séð
„sannleikann, allan sannleikan og ekkert annað en
sannleikann."
Og ef þeir eru færir um að starfa á hinum hærri
svæðum hugheima, geta þeir látið allar jarðvistir sín-
ar líða fram fyrir sig. Það má heita að þær liggi þar
frammi fyrir þeim eins og útbreitt bókfell. Þeir sjá þá,
hvers vegna þeir eru það, sem þeir eru. Og þeir sjá
morgunn 81