Morgunn - 01.12.1996, Blaðsíða 41

Dulrænar frásagnir...
skopparakringla, en þess má geta að snældan er alveg
flöt að neðan og var vön að standa þarna. Þær horfa
báðar undrandi á hana snúast þarna á þessum feikn-
ar hraða og fylgjast með henni hægja á sér þar til hún
vaggar til í glugganum og stoppar að lokum.
Báðar voru undrandi á þessum atburði og huguðu
vel að glugganum, sem var lokaður og ekkert óvenju-
legt að sjá fyrir utan eða inni í herberginu. Ekkert
merki var í gluggakistunni eftir núning við snælduna
svo að hún hlýtur að hafa lyfst lítillega frá, þó þær
tækju ekki sérstaklega eftir því. Hvorug þeirra gat
eða getur, nokkra skýringu gefið á þessu framferði
snældunnar og hef ég heyrt þessa sögu nokkrum
sinnum og séð snælduna, sem nú er í vörslu móður
rninnar.
Ingibjörg Magnúsdóítir:
Slagsmál við framliðna
Það að sjá drauga, framliðna, búfólk, álfa og fleira
er mér eðlilegt, en ég hef aldrei hræðst það fyrr
en ég upplifði eftirfarandi atburð.
Þá hafði það gerst tvisvar áður að ég slóst um rúm-
ið mitt. 1 fyrra sinnið gerðist það árið 1978. 1 bæði
þessi skipti hafði ég betur að lokum, svo ég sofnaði
bara þá og hugsaði ekki um þetta meira.
Arið 1994 var ég ákveðin í að ýta mínum dulrænu
hæfileikum burt úr lífi mínu. Ég hafði engan tíma fyr-
morgunn 39