Morgunn - 01.12.1996, Blaðsíða 71

liru kraftaverk kraftaverk?
kvæmt. Hjá Vegagerðinni var þetta einu sinni kallað
„blöndun á staðnum,“ þú smám sarnan „vefur“ þig
þangað sem auðveldast er að ná í það efni, sem þú
hefur valið. Manneskjan myndi því stranda í vefnum
vegna of mikilla andstæðna. Auk þess sem hugarfar-
ið væri sjálfsagt óbreytt, svo fljótlega myndi sækja í
sama farið.
En eins og áður er nefnt, þá er að sjálfsögðu hægt
að hjálpa slíkri manneskju til betri tíðar, standi vilji
hennar til þess. Það hlýtur að þurfa að gera með and-
legri leiðbeiningu, andlegri leiðsögn, svo opna megi
augu hennar fyrir hinum raunverulegu gildum lífsins.
Það getur falist í því að koma henni í kynni við fólk
sem hefur jákvæðari lífsviðhorf og skapar í kærleika.
Það gerist kannski í gegnum mann, sem þekkir
mann, sem þekkir annan mann. Svona leiðbeining
held ég einmitt að berist oft að handan. Hinar hjálp-
andi hendur eru víða til, jafnvel án þess að þær viti
sjálfar að þær séu notaðar sem slíkar.
Þannig smábreytist tíðnin í grunnefni vefsins, og
eftir því sem viðkomandi kynnist betur þeirri ham-
ingu sem felst í vefnaði kærleikans, því ákafar mun
hann vefa. Hvorl það skeður á einni viku, mánuði,
ári, áratugum eða æviskeiðum, það hlýtur að vera að
mestu undir manneskjunni sjálfri komið.
Nú má segja að þetta séu kannski út af fyrir sig,
engin ný sannindi. En eru það samt ekki ótrúlega
margir, sem ekki virðast gera sér nokkra grein fyrir
þeim? Jú, því miður, það eru þeir. En bjargræðið er í
raun alltaf innan seilingar, íai manneskjan áhuga, frá
innsta grunni, á að leita ljóssins og þeirra verðmæta
sem gera hana raunverulega ríka. Og „bjargræðið,“
MORGUNN 69