Morgunn - 01.12.1996, Síða 78

Hugheimar
mismunandi svæði. Og kristaltæra vatnið með hinar
sjö náttúrur og eiginleika, gæti táknað hinar sundur-
leitu sálir mannanna, er hafa sameiginlegt eðli, er
tryggir þeim öllum sælu í hugheimum, þá sælu, sem
þær eru færar um að njóta. Og blóm þessa svæðis á
sér vissulega „rætur í skugga hverrar jarðar,“ því að
menn koma hvaðanæva að, inn á þetta svæði, og
hverri jörð eða jarðneskum heimi fylgir himneskt til-
verustig. Og blómið sem opnar bikara sína á móti
hverjum þeim manni, er kemur þangað, er hin óum-
ræðilega sæla, því að hann hefur þá gengið „brúna
gullnu," sem liggur yfir „elfu“ þá, er fellur milli svæð-
is þessa og geðheima. Þá er og barátta hans milli hins
æðra og lægra eðlis gengin um garð og þess vegna
verður hann ekki framar fyrir „sorg né mæðu,“ uns
hann fæðist ennþá einu sinni, fer ennþá einu sinni að
heiman, og hverfur ofan frá hinu himneska tilveru-
stigi.
Sæla himnaríkis
Ef við viljum gera okkur verulega hugmynd um líf-
ið á hinu himneska tilverustigi, þá verðum við að
minnast þess jafnan, að það er fyrst og fremst sælu-
þrungið ástand meðvitundarlífsins. Sæla manna í
hugheimum á ekki aðeins rót sína að rekja til þess að
þar getur ekki þrifist sorg né illska, hún er og ekki
heldur aðeins sprottin af því að öllum verum, sem
hafast við í hugheimum, hlýtur að líða vel, sökum
þess að þær eiga þar við ekkert mótdrægt að stríða,
heldur af því, að þær verða þar aðnjótandi þeirrar
sælu, sem þær eru færar um að njóta, eða með öðr-
76 MORGUNN