Morgunn - 01.12.1996, Page 22

Efnið og andinn
að eiga sér stað fyrir árið 2000, svo hún fari að vinna
að sínu rétta hlutverki.
Það eru engar reglur um það að ráðherra kirkju-
mála gæti ekki verið heiðingi í augum kirkjunnar,
sem sagt hvorki skírður né fermdur.
Þá er trúfrelsi í landinu svo hvernig er hægt að
réttlæta það að ein trú sé á vegum ríkisins en aðrir
trúarhópar ekki. Þessi fjögur atriði þykja mér vera
fullgild rök fyrir því að ríki og kirkja eigi að vera að-
skilin.
Þegar kirkjan færi að starfa óháð þá fyrst kemst á
jafnvægi. Þá verður kirkjan að vera til vegna safnað-
arins. Þetta mál er reyndar það margþætt að það gæti
verið efni í aðra grein og kannski ættum við að taka
það fyrir síðar.
Eg tók þátt í ráðstefnu sem Landsmálafélagið
Vörður hélt árið 1972, en fyrir henni stóð Magnús
heitinn Jónsson, fyrrverandi fjármálaráðherra. Þarna
voru flutt fimm framsöguerindi, þar af flutti ég eitt.
Mér er eitt ákaflega minnisstætt frá þessari ráð-
stefnu. Þarna flutti Ólafur Einarsson sagnfræðingur,
erindi, en hann hóf mál sitt með því að segja eitthvað
á þessa leið:
„í guðanna bænum farið ekki að aðskilja kirkju og
ríki. Kirkjan er alltof mikið afl til þess að vekja. Lof-
ið henni að halda áfram að sofa á brjósti ríkisins.“
Þátttaka í alheimssamtökum spíritista
Þátttaka mín í I.S.F., alþjóðasamtökum spíritista,
hófst með svolítið sérkennilegum hætti. Seinni kona
mín, Lilja Viktorsdóttir, og fyrri kona Hafsteins
20 MORGUNN