Morgunn - 01.12.1996, Page 42

Dulrænar frásagnir...
ir allt þetta. Ég einfaldlega vildi þetta ekki lengur.
Það var svo margt búið að gerast, sem ég haí'ði vitað
fyrir, veikindi, dauðsföll og íleira. Mig langaði bara
alls ekki að vita þetta svona fyrirfram.
Eitt kvöldið er ég að hugsa alvarlega um að ég vilji
þetta ekki. Þá fer ég upp í rúm og er byrjuð að lesa
þegar mér er ýtt hressilega til í rúminu. Ég hugsa:
„hver andsk....“ og ýti til baka, það er ýtt á mig aftur
og ég til baka.
Ég slæst þarna í rúminu smástund og það endar
með því að mér er hreinlega hent fram úr rúminu
(sem er 210 á breidd) og dett á gólfið hinum megin.
Ég hugsa með mér hvað sé eiginlega að gerast hér
og leggst upp í rúmið aftur. Þá er mér hreinlega grýtt
út úr rúminu svo að ég meiði mig.
40 MORGUNN