Árdís - 01.01.1944, Síða 7

En kristindómurinn vekur vonir ekki aðeins urn einstaklingsfullkomn-
un og þroska, heldur líka um umskapaðar og gjörbreyttar ástæður lífs-
ins. Kristnir menn hafa lært að biðja “Verði þinn vilji, svo á jörðu sem
á himni”. 1 bæninni er stefnumið, sem vaka á fyrir þeim er biður. í
sannri bæn tjáir sá er biður sig fúsan til að vera verkfæri í Guðs hendi
til að framkvæma það, sem um er beðið. Þessi bæn er ekki takmörkuð
við neitt svið lífsins, heldur áhrærir alt er lífinu tilheyrir. Það, sem farið
er fram á, er að Guði megi vera eins fullkomlega hlýtt hér á jörðu eins
og á himnum, að hans réttlæti megi njóta sín í einu og öllu. Þessi bæn
og þær, sem henni fylgja, tapa merkingu nema þær bendi á opnar dyr
til umsköpunar mannlífsins á öllum sviðum og að þetta eigi mennirnir
að hafa fyrir augum og stefna að. Frá tíð spámanna Gamla Testament-
isins lýsir af hugsjónum og hugboði um að þessi sundurtætti heimur
mætti umskapast, að úr sverðum mætti smíðast plógjárn og sniðlar úr
spjótum og réttlætið fái að njóta sín. Þetta og miklu meira hlýtur að liggja
þeim á hjarta, sem hungra og þyrsta eftir réttlætinu.
Vér lifum á óvissunnar tíð. Reyndar er það ætíð sannleikur að
óvissan er lögmál lífsins, en ástæðurnar leggja sérstaka áherzlu á þetta
fyrir oss nú. Allur heimur leikur á reiðiskjálfi örlaganna. 1 hvívetna eru
umbrot fimbulafla, sem öllu stefna í voða. Óvissunni er heldur ekki lokið
þegar sambandsþjóðirnar vinna sigur. Þá veitist nýtt tækifæri að byggja
upp að nýju, en hlutverkið er ekki auðvelt. Það krefst allrar þeirrar vizku
og viðbúnaðar, sem mennirnir geta átt yfir að ráða. Ekki getur verið um
neinn sjálfsagðan sigur að ræða. En gullvægt tækifæri blasir við.
Andspænis þessu stendur kristni samtíðarinnar. Hún þarf umfram
alt að finna til þess að viðbúnaðar er þörf. Einstaklingum og heildum
kristninnar tilheyrir stórvægilegt og þýðingarmikið hlutverk í sambandi
við ástæður þær, sem eru fyrir hendi. Kirkjan, ef hún er hlutverki sínu
trú, þarf að vera sem vakandi samvizka í hverju þjóðlífi. Það er uppörf-
andi að vita að hún hefir í mörgu tilliti getið sér hinn bezta orðstir meðan
á ófriðnum hefir staðið. Hún hefir átt mörg skærustu ljósin, sem lýst
hafa á dimmri tíð. En hlutverk friðarins eru einnig mörg og vandasöm,
og þörf er á kristilegum stórhug í ríkum mæli. Hvaða tillag þarf kirkjan
og hennar lýður að vera tilbúin að veita mót kröfum hins komandi dags?
Hlutverk kirkjunnar heldur áfram að vera eins og það ætíð hefir
verið, að umskapa mannlífið með því að umskapa einstaklinga. Leið
kristilegra áhrifa inn í lífið liggur gegnum þátttöku þeirra er sjálfir hafa
þegið hin kristilegu verðmæti. Að vísu verður einstaklingslífið ekki hrein-
ræktað fráskilið ástæðum og viðfangsefnum lífsins, en allur kristilegur
þroski á rætur í lífi einstakra manna, sem þegið liafa hin lífrænu áhrif
kristinnar kenningar og trúar. Það lilutverk að ala upp kristna einstak-
5