Árdís - 01.01.1944, Síða 10

skýring en ekki sem réttlæting. Kristindómur og lýðræði byggja hvort-
veggja á jafnaðarhugsjón. Allir menn eru börn sama föður, allir af einum
og sama ættstofni. Gildi einstaklingsins því hafið framyfir öll verðmæti
lífsins. En hve mjög skortir á það að þessu sé framfylgt jafnvel þar sem
lengst er komið. Það þarf bæði vilja og vizku til þess að fá bætt úr því,
sem á vantar, en viljann fyrst. Engin auðveld úrlausn er framundan, en
framför möguleg. Eigi Guðs vilji að verða á þessari jörð, og um það
biðjum vér í hvert sinn og vér förum með Faðir vorið, þarf einlæg og
einbeitt viðleitni að vera í þá átt í sambandi við öll vandamál og úrlausn-
arefni lífsins. Nýlega hefir verið gerð mjög ítarleg tilraun til að varpa
ljósi á eitt stór vandamál tímans, sambúð hinna hvítu og dcikku kynflokka.
Sænskur fræðimaður er nefnist Gunnar Myrdal hefir fyrir tilstilli Carn-
egie Foundation samið afar merkilegt ritverk í tveimur bindum er nefnist
“An American Dilemma” til að glöggva þjóðina á vandamálinu og með-
ferð þess. Hlutverkið er frábærilega vel af hendi leyst. í slíkum anda
þarf að nálgast öll mannleg vandamál og svo með óþreytandi elju og
með óbilandi trú á sigunnátt göfugrar hugsjónar að halda viðleitninni
áfram. Þannig þroskast einstaklingarnir og þannig nálgast sigur. Þannig
geta menn og eiga að vera samverkandi með Guði til undirbúnings bjart-
ari framtíð.
Endurreisn íslenzka lýðveldisins
Eftir Ingibjörgu Jónsson
Eins og vitað er, glataði íslenzka þjóðin sjálfstæði sínu, árið 1262,
er Island, vegna vaxandi innanlands óeiningar, gekk Ilákoni Noregs-
konungi á hönd. Gerði þjóðin þá þann samning við Noregskonung, er
Gamli Sáttmáli hefur kallaður verið, þar sem konungur hét Islendingum
því að íslenzk löggjöf skyldi vera í gildi innanlands; að embættismenn
skyldu vera íslenzkir og að Noregur ábyrgðist landsmönnum flutning
lífsnauðsynja til landsins, á minsta kosti sex skipum árlega.
Lítið varð um efndir þessu veðvikjandi af hálfu norskra stjórnar-
volda. Norðmenn, gerðust brátt sekir um magnaða ásælni á Islandi og
létu kné fylgja kviði málum sínum til framgangs. Þeir þröngvuðu norskri
löggjöf upp á Islendinga; þeir sendu norska harðstjóra inn í landið, er
hlífðu Islendingum í engu og þeir létu þá sæta hinum verstu afarkostum
um alla verzlun.
8