Árdís - 01.01.1944, Blaðsíða 57

að undirbúa hann fyrir lífið — langt friðsamt og fagurt líf, en hún hafði
ekkert gert til þess að undirbúa hann til að mæta dauðanum. —
OOO
Nemendurnir sátu í sæturn sínum og glímdu við að læra kvæði, þau
tóku ekkert eftir því að hið þreytulega andlit kennarans var uppljómað
af nýrri von — þau sáu ekki að tár blikuðu í augum hennar, en þó lýsti
þar af einhverju innra ljósi, hvernig áttu þau að vita að hún var í huga
sínum að lifa upp aftur dag þegar lítill móðurlaus drengur stóð grátandi
fyrir utan skóladyrnar, hún mundi svo vel eftir hve erfitt var fyrir hann
að sigra óttann, kjarkleysið og kvíðann — og nú var hann að fljúga um
ómælisgeim óhræddur og ókvíðinn. — Hafði henni þá ekki mistekist eftir
alt? hafði hún átt þátt í sigri hans — “Kendu þeim að lifa þá munu þau
kunna að mæta dauðanum.”
O O ö
Hún var ein af mörgum — ein af hinum göfugu konum sem horfa
með angist á umrót og ógnir, spyrjandi: hefir mér ekki mistekist? Eg
reyndi aldrei að undirbúa þá unclir þetta, eg kendi þeim að treysta —
kendi þeim að þeir væru umkringdir af fegurð og kærleika ... “Þrýstu að
sálum þeirra að lífið sé fult af fegurð ... bend þeim aðeins á fegurðina
þá geta þau mætt því sem er ljótt án þess það saki þau ... kenn þeirn að
lifa þá munu þau kunna að mæta dauðanum.”
(Lauslega þýtt)
I.J. o.
Skýrsla erindisreka Bandaiagsins
í stjóm Temperance Alliance 1943.
Viðvíkjandi okkar bindindistarfsemi er þetta að segja:
Manitoba Temperance Alliance, sem sarnan stendur af 13 kirkju-
deildum, ungmennafélagi, Hvítabandinu og Góðtemplurum hefir verið
vel vakandi og unnið mikið verk. Sendu t.d. tvo erindisreka á ársþing
Canadian Temperance Federation í haust, og aftur var einn sendur á
Ontario Temperance ársþingið í febrúar s.l. til að halda aðalræðuna þar.
Það var Rev. House, D.D. Eg hefi hér nokkur eintök af ræðu hans ef
þið vildu njóta hennar.
55