Fréttablaðið - 12.11.2011, Blaðsíða 116

12. nóvember 2011 LAUGARDAGUR68
Fyrsta tónleikaplata Sigur
Rósar er komin út. Platan
hefur hlotið góðar við-
tökur gagnrýnenda helstu
tónlistar tímarita heims.
Sigur Rós hefur sent frá sér tón-
leikapakkann INNI. Í pakkanum
má finna tvöfalda tónleikaplötu
sem var tekin upp á tónleikum
hljómsveitarinnar í Alexöndruhöll
í Lundúnum í nóvember árið 2008,
þá fyrstu sem hljómsveitin sendir
frá sér ásamt mynd eftir Vincent
Morisset um sömu tónleika.
Pakkinn kemur út í ýmsum
útgáfum, á DVD, Blu-Ray, staf-
rænt og að sjálfsögðu á geisla-
diskum. Viðhafnarútgáfan fæst í
gegnum vefsíðu Sigur Rósar og er
aðeins seld í 6.996 eintökum, eða
jafnmörgum eintökum og hægt
var að búta niður sviðs fatnaðinn
þeirra frá tónleikaferðinni sem
fylgdi eftir Með suð í eyrum við
spilum endalaust. Einn bútur
fylgir hverjum pakka.
Gagnrýndur helstu tónlistar-
tímarita heims hafa verið almennt
sáttir með útgáfuna. Platan fær 75
af 100 mögulegum í meðaleinkunn
á vefsíðunni Metacritic.com, sem
tekur saman dóma ýmissa gagn-
rýnenda og fjölmiðla.
Gagnrýnandi breska tónlistar-
blaðsins Clash gefur pakk-
anum átta af tíu mögulegum
og segir lögin hljóma hrá án
strengjasveitar innar Amiinu og
að ákefð meðlima Sigur Rósar
keyri þau áfram. Þá segir hann
að lokalag plötunnar Lúppulagið,
sem hefur ekki komið út áður, sé
ánægjuleg viðbót en ekki ástæða
ein og sér til að kaupa. „Stórkost-
legur flutningar laganna, sem eru
af öllum fimm breiðskífum hljóm-
sveitarinnar, er góð ástæða til að
næla sér í eintak,“ segir hann í
niður lagi gagnrýni sinnar.
Gagnrýnandi tímaritsins Spin
er einnig sáttur og gefur pakk-
anum sjö af tíu mögulegum. Hann
er þó ánægðastur með að fá nýtt
lag í Lúppulaginu og bætir við að
það sé góður endahnykkur og enda
gott lag.
atlifannar@frettabladid.is
Tónleikaplötu Sigur Rósar vel tekið
Í SVARTHVÍTU Kvikmyndin Inni er svarthvít og henni er leikstýrt af Vincent Morisset.
Tónlist ★★★
Þrjár stjörnur
GRM
Gamlir jálkar í góðu stuði
Þrjár stjörnur er önnur plata ofurtríósins GRM, sem skipað er Gylfa Ægis-
syni, Rúnari Þór og Megasi. Á fyrri plötunni sungu þeir saman nokkur af
sínum þekktustu lögum og tvö ný lög. Nú endurtaka þeir leikinn, en gera að
auki sína útgáfu af laginu Betri bílar yngri konur sem Rúnar Júlíusson gerði
frægt með Geimsteini á áttunda
áratugnum.
Fyrri platan var unnin með
bræðrunum Magnúsi og Alberti
Ástvaldssonum, sem einnig sáu um
útsetningar. Hljómurinn á henni var
ekkert sérstakur, en hráar rokk-
útsetningarnar virkuðu vel bæði á
plötunni og á útgáfutónleikum sem
haldnir voru í Austurbæ. Á Þremur
stjörnum eru nýir hljóðfæraleikarar,
m.a. aðrir bræður, Júlíus og Baldur
synir Rúna Júl. Hljómurinn á henni
er betri og útsetningarnar fágaðri
og fjölbreyttari. Þannig er Í sól og
sumaryl í laufléttri reggíútsetningu,
Við Birkiland er kántrý og Jibbý Jei rokk. Hljóðfæraleikur er þéttur og fínn
og margt gott í útsetningunum. Það eru samt persónutöfrar þessara þriggja
gömlu jálka og samspil þeirra sem gerir mest fyrir Þrjár stjörnur.
Ef einhver hefði haldið því fram fyrir nokkrum árum að Megas ætti eftir
að syngja Stolt siglir fleyið mitt og Fallerí, fallera og Gylfi Ægisson ætti eftir
að syngja Við Birkiland þá hefði maður hrist hausinn í forundran. En það
er einmitt vegna þess hvað þetta samstarf er óvænt sem það virkar svona
vel. Flest þessi lög eru löngu orðin sígild, en þau fá nýtt líf hér. Nýju lögin
standast ekki alveg samanburð við alla klassíkina, en þau eru ágæt vibót í
lagasöfn þessara snillinga.
Á heildina litið má segja að Þrjár stjörnur sé fín plata. Hún kemur manni í
gott skap og virkar best spiluð á miklum styrk. Trausti Júlíusson
Niðurstaða: Gylfi, Rúnar og Megas syngja saman fleiri slagara.
Bíó ★
The Human Centipede 2
Leikstjóri: Tom Six
Leikarar: Laurence R. Harvey,
Ashlynn Yennie, Vivien Bridson
Langdregin
vessaveisla
Hollenski leikstjórinn Tom Six hefur
enn ekki komist af þermistiginu
og slengir hér framan í áhorfendur
öðrum hluta í þríleik sínum um
hina mennsku margfætlu. Í fyrstu
myndinni hlífði hann okkur við
grafískum skotum af blóði og
hægðum, en nú er komið að
skuldadögum og vessarnir hrein-
lega leka af tjaldinu í þessari
ógeðfelldu framhaldsmynd.
Dvergvaxni málleysinginn Martin
stúderar fyrstu myndina í þaula
á meðan hann fullnægir sér með
sandpappír utan um lókinn. Hann
safnar fórnarlömbum til þess að
búa til sína eigin margfætlu, en
hann ætlar að sauma saman 12
manns í það heila. Minna má það
nú ekki vera.
Öllu er tjaldað til svo myndin sé
sem mest sjokkerandi. Við sjáum
fyrrnefndu blóðugu sjálfsfróunar-
senuna, óléttri konu misþyrmt,
tennur slegnar úr munni með
hamri, gaddavírsnauðgun, svo
ekki sé minnst á alla leðjuna sem
rennur afturenda og munna á milli.
Allt væri þetta tiltölulega gott og
blessað ef myndin væri ekki svona
hryllilega illa gerð og leiðinleg. Að
misbjóða áhorfendum sínum með
ofbeldi og úrkynjun er eitt, en að
láta þeim drepleiðast allan tímann
er óafsakanlegt. Haukur Viðar Alfreðsson
Niðurstaða: Langdregin og
húmors laus vessaveisla sem höfð-
ar ekki einu sinni til markhóps
síns, hryllingsmyndaáhugafólks.