Ný saga - 01.01.1990, Síða 24

GUÐMUNDUR J. GUÐMUNDSSON
rostungstönn og er krókurinn
eins og spírall sem vindur sig
utan um tvær litlar manna-
myndir sem eru á sinn hvorri
hlið hans. Krókurinn er síðan
prýddur með laufguðum
greinum, könglum, vínviðar-
klösum og blómaflúri. Það er
gisnast neðst á leggnum en
þykknar eftir því sem ofar
dregur og vindur sig síðan ut-
anum spíralinn og manna-
myndirnar. Blómin eru margs
konar en mest áberandi eru
laufblöð sem sveigjast og
vindast hvert utanum annað
og svo könglarnir sem ýmist
eru með laufi eða einir sér. Á
nokkrum stöðum má enn
greina leifar af gyllingu.
Bagallinn hefur verið gerður
í tveim hlutum því rostungs-
tennur eru ekki nógu sverar til
að hægt sé að skera svo
breiðan grip úr þeim í einu
lagi. Leggurinn og sá hluti
króksins sem næst honum er
hafa verið gerðir sér en ytri
hluti króksins sér. Hlutarnir
hafa síðan verið felldir saman
en samskeytin liggja á ská
upp eftir króknum. Er það
gott dæmi um listfengi mynd-
skerans hversu vel hefur tekist
að fella hlutana saman. Ofan á
króknum er síðan dálítil bein-
plata sem hylur samskeytin.2
Einhverntíma hafa svo þessi
samskeyti gliðnað örlítið og
því hefur verið fyllt upp í þau
með dálítilli beinflís. Eftir því
sem best verður séð hefur
nokkuð af laufinu og
blómskrautinu sem næst er
leggnum brotnað af þar sem
krókurinn byrjar að snúa upp
á sig því þarna er beinið mun
ljósara á litinn en aðrir hlutar
bagalsins og útskurðurinn
ekki eins fallegur. Mér sýnist
að greinin og laufið hægra
megin við biskupinn hafi
einnig skemmst og verið gerð
upp.
Eins og áður sagði eru tvær
mannamyndir á baglinum.
Biskupinn er með mítur á
höfði, skegglaus, með bagal í
vinstri hendi en lyftir þeirri
Krókurinn af Digbybagtinum. í kaþólskum siö var bagallinn embættistákn kirkjuhöföingja, páfans, biskupa svo og
ábóta og abbadísa.
hægri til blessunar, vísifingur,
langatöng og þumallinn vísa
til himins en hinir fingurnir
eru bognir. Hann er í hökli
en undan honum sér í önnur
messuklæði. Hann er grann-
vaxinn og allt að því rýr auk
þess sem hann lítur út fyrir að
vera með herðakistil. Myndin
er hágotnesk, lík því sem
gerðist á síðari hluta 13. aldar.
Skórnir eru hins vegar langir
og támjóir eins og tíðkaðist á
14. öld.
Hin myndin er svo af kon-
ungi, nánar tiltekið Ólafi
helga. Hann er með virðulegt
tjúguskegg og gotneska há-
22