Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.1987, Síða 107

íslenska í samanburði við önnur mál
105
e þau hafði orðið tekin (= höfðu verið tekin) (s.)
f Hann varð vel tekinn (= honum var vel tekið) (s.)
Lýsingarháttur þátíðar með vera er ekki beygður rétt í samræmi við
frumlag, þ.e. notað er hvk. í stað kk. eða kvk.:
(12) a tilheyrir þeim flokki sagna sem kallað er íslendingasögur (d.)
b Best er að sjá sérkenni sögunnar efskoðað er Helgu hina fögru
(d.)
c Baunin var lagt í safnið (n.)
d hann hefur verið merkt af henni (n.)
e Inn varflutt vörur (n.)
f í sögunni er sett upp andstæður (s.)
g Með ræðunum var sungið stutta sálma (s.)
h Norski konungurinn tók ísland og varð aðstoðað af nokkrum
höfðingjum (s.)
i hann er gert útlaginn (d.)
3.1.9
Dæmi em þess að farið sé með sagnir sem stýra þágufalli sem þol-
fallssagnir:
(13) a Hrafn er þó lýstur (= Hrafni er þó lýst) (s.)
b Draugasögurnar eru skiptaðar í tvem hópum (s.)
c Svo var hann bjargaður (s.)
d Náttúran er seint bœtt skaðann (= Náttúrunni er seint bættur
skaðinn) (d.)
3.1.10
Sagnir eru notaðar í miðmynd í stað þolmyndar með vera:
(14) a mér íinnst samt að hann lýsist sem hetja (= honum sé lýst) (d.)
b Þegar hún sveikst (= var svikin) (s.)
3.1.11
Frumlag setningar er látið standa í aukafalli og stýrist af forsetningu:
(15) a Frystihúsinu sem hann vann í sagði upp starfsfólkinu