Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1943, Síða 84

verkkunnáttan ein, sem Torfi gat miðla'ð. Áhugi hans
á öllu, er liorfði til framfara búnaði, var næsta ó-
þreytandi. Hann sá livarvetna verkefni og úrræði.
Hann varð einn helzti samvinnufrömuður á sinni
tið, forgöngumaður um heimilisiðnað (tóvinnuvélar)
og ritaði mikinn fjölda greina um framfaramál hún-
aðarins, forðagæzlu, jarðyrkju o. fl. Kom hann furðu-
iega miklu í verk, enda sístarfandi og hlífði sér
hvergi,
Ólafsdalsskólinn stóð í 27 ár, til 1907, og höfðu þá
160 nemendur dvalið þar. Á þeim tíma voru þar smíð-
aðar 77 kerrur, 115 plógar, 28 hestrekur, 97 tinda-
herfi, 109 hemlar, 281 aktygi og nokkur hundruð
undirristuspaða. Gefur þetta nokkra hugmynd um,
hve fast þessi vinna var sótt, svo margt sem hér var
að starfa annað við stórt bú, miklar jarðabætur og
húsabyggingar, að ógleymdu bóknáminu. Þvi má ekki
gleyma, að það er erfitt verk að breyta starfsháttum
lieillar þjóðar og umfram allt seinunnið. Hið mikla
starf Torfa í Ólafsdal yrði ekki stórvægilegt, ef meta
ætti það eingöngu eftir hestdagsverkum og plæg-
ingastundum í vinnudagbókum nemenda hans. Undir-
ristuspaðinn einn af verkfærum Torfa — auk ljásins,
sem fyrr var getið, — varð almenningseign þegar um
lians daga. Plógurinn hans, fyrsti vel hesthæfi plóg-
urinn í hundrað ár, sem hér var notaður, átti erfið-
ara uppdráttar fyrst í stað, en þó má kalla, að Torfi
byggi verkfærin i hendur nýrri öld og honum og áhrif-
um hans megi þakka mikið af því, sem á vannst um
jarðyrkju hér á landi á fyrstu tugum 20. aldarinnar.
Hér má að sjálfsögðu ekki gleyma því, að áhrif hinna
húnaðarskólanna lögðust fast á sömu sveif, þótt lik-
lega auðnaðist engum þeirra að verða jafnmerkileg
uppeldisstofnun og Ólafsdalsskólinn var á blómatíma
sínum. Hagur þeirra var jafnan þröngur, svo að
starfskraftar þeir, sem hér var á að skipa, nýttust
(82)