Sameiningin - 01.02.1912, Blaðsíða 23

375
Lexía 31. Marz: Yfirlit yfir lexíur liSins ársfjórðungs.
Les : Jóh. 3, 25—3Í3. — Minnistexti: Sú þjóS, er í myrkri
sat, hefir séb mikið l]ós; og þeim, er sátu í landi og skugga
dáuðans, er Ijós upp runnið.
Lexíur ársfjórðungsins mynda samanhangandi kafla úr
æfisögu Jesú, er nær yfir nærfellt þrjátíu og fjögur ár, frá því
er Sakaríasi var boöuð fœöing Jóhannesar, fyrirrennara Jesú,
og þartil Jesús sjálfr er kominn fram opinberíega meöal fólks-
ins. Aðal-efniö í lexíunum, hverri um sig, er þetta:
I. Sakaríasi boðuð fœöing Jóhannesar skírara. II, Fœö-
ing Jóhannesar; spádómar fluttir í sambandi viö þann atburö.
III. Fœöing Jesú sjálfs. IV. Ungbarniö Jesús helgað drottni í
musterinu. Vitnisburðr Símeons og Önnu. V. Vitringarnir
koma frá Austnlöndum til aö sjá Messías ný-fœddan og veita
honum lotning. VI. Sagan um Jesúm í musterinu, er hann var
tólf ára. Eina frásagan í guðspjöllunum um bernsku Jesú.
VII. Jóhannes skírari greiöir honum veg. VIII. Jesús er skírðr.
Sigrar freistingar, verki sínu til undirbúnings. IX. Jesús kallar
fyrstu lærisveinana. X. Jesús sýnir guðlegan kraft sinn og
miskunn með lækningum sínum. XI. Jesús sýnir, að hann 'hefir
vald á jörðu rtil að fyrirgefa syndir. XII. Mildi Jesú, gagnvart
bersyndugum, og gagnvart lærisveinum sínum.
BEN HÚR.
Fjórða bók (Niðurlag).
Umhverfis eyna alla fast við vatnið lá múrgarðr, sem
reistr hafði verið til þess að verja hana fyrir skemmdum
af völdum árinnar, svo og fyrir skrílnum; var sagt, að fyrir
sakir þeirrar girðingar hafi höllin orðið óhœfileg til þess
að stööugt væri í henni búið; kvaö svo mikið aö þessu, að
landstjórarnir rómversku yfirgáfu húsið og fluttu sig í
annað stórhýsi, er reist hafði verið fyrir þá á vestrhrygg
Súlpíus-fjalls fyrir neðan musteri Júpíters. Engu að síðr
voru þeir menn til, sem sterklega mótmæltu þessu, er höfð-
ingjasetrinu gamla var fundið til foráttu; sögðu, með lík-
indum miklum að minnsta kosti, aö aðal-tilgangr þess að
landstjórarnir fluttust burt væri ekki það, að þeir fengi
heilnæmara stað til aðsetrs, heldr hitt, að með því móti
vrði þeir óhultari, er þeir hefði svo nálægt sér hið stóra
hermannavirki, sem eftir tízkunni þá var nefnt kastalinn
og lá þar beint á móti á austrhrygg fjallsins. Og var ætl-
an þessi næsta sennileg. Meðal annars því til stuðnings
var þess getið, að höllinni væri stöðugt vel haldið við, svo