Sameiningin - 01.02.1912, Blaðsíða 10

362
fyrirheit og gjöra guð að lygara ? Þegar vér lofum þá
fyrir það og styrkjum þá og uppörvum til þess?
Vér megum ekki afsaka oss með því, að vér liöfum
ekki vitað það, af því þeir liafi ekki sjálfir tekið það
nógu greinilega fram. Því fásinna væri að bíða eftir
því, að þeir kœmi og játuðu það sjálfir upp-á sig og
vöruðu oss við sér. Ekki gjörðu þeir það, sem Jóhann-
es varar við og segir um, að þeir gjöri guð að lygara.
Auðvitað póttust þeir vera postular sannleikans, og
reyndu að telja öðrum trú um, að vitnisburðr postula
Krists væri ekki sannleikrinn eða ekki nema partr af
sannleikanum. Þeir væri aðeins að bœta við liann. 0g
aldrei hafa neinir slíkir menn varað við sjálfum sér.
Ekki segir ófrómr maðr: „Gáið að yðr! Nú ætla
eg að lmupla.“ Og ekki segir ósannsögull maðr: „Yer-
ið varir um yðr! því nú ætla eg mér ekki að halda mér
stranglega við sannleikann.“ Hví skyldi þá nokkur
vænta þess af falsspámanni, að hann segði: „Varið yðr,
brœðr og systr! að eg leiði vðr ekki afvega; því eg em
falsspámaðr“ ?
Hann þykist koma í drottins nafni. „Þykist vera
eitthvað stórt“ (Post. 8, 9). Þykist koma me'ð nýtt ljós
og hafa uppgötvað nýjan sannleik, Þykist koma til
þess að leiða menn fir villu til meira ljóss og meiri sælu.
Vökum og biðjum, svo vér verðum ekki leiddir af-
vega. Og gjörumst sterkir í trúnni, svo vér gefum guði
dýrðina, en leitum ekki eigin veg^emdar. ,-h!
Hvernig stendr. á því, að sumir menn hafa svo lítið
giptt af; að fara til kirkju? h- uí
Jíftir séra JóHcinn Bjtinnason. yj ::hi.í
Oft he.yrir maðr fólk segja, að það fari ekki oftar
til kirkju en ])áð gjprir. af því ]>að hafi syo lítið gptt af
því. Það/njóti meiri ánœgju af því að verá’liéínlii á
sunnudögum en að sœkja kirkju, Og vanalega ér því
þá bœtt við, að það hafi nóg af húslestrabókum, og' þeim
góðum—stundum tiltekið, hvérjar þær sé—, en vanátéga