Sameiningin - 01.02.1912, Blaðsíða 43

395
á söndum úti og voru þá hafSir til reiSar; en nú — eg veit
ekki, hvaS segja skal —■ er í mér kvíSi, því að þeir eru í
fyrsta sinni undir oki, og þaS er undir svo mörgu komiS,
hvernig fer. Skapið hafa þeir, og allra hesta fljótastir
eru þeir .og þolnastir. Finni eg þann mann, sem viS þá
kann aS eiga, þá bera þeir sigr úr býtum. Svo framarlega
sem þú, ísraels son! ert maSrinn, þá sver eg, aS sá dagr,
er leiddi þig hingaS, skal reynast heilladagr. Gjörðu nú
grein fyrir sjálfum þér.“
„Nú veit eg“ — tók Ben Húr til máls—, „hvernig á
því stendr í kærleiksmálum Araba, aS hestar þeirra ganga
börnum þeirra næst ; og líka veit eg, hví hestar Araba eru
beztu hestar í heimi; en, kæri herra sjeik! eg vildi, aS þú
dœmdir mig ekki eftir orðum einum; því einsog þú veizt
bregSast loforS manna öll stundum. Veit mér fœri á a?S
reyna mig fyrst á einhverjum bala hér nálægt, og fá mér
fákana fjóra til stjórnar á morgun."
h>aö fœröist ab nýju fjör í andlit Ilderims, og hann
ætlaði a?5 segja eitthvað; en Ben Húr varS fyrri til og
mælti:
„Bíddu allra snöggvast, gó'öi herra sjeik! Leyf mér
aö halda áfram. Af skólameisturunum í Róm hefi eg
margar lexíur lært, og grunaöi mig sízt, aö þær myndi
koma mér að haldi þá er eins stendr á og nú. Eg skal
segja þér þaö, aö þótt þessir synir eyðimerkrinnar sé eins
fljótir á hlaupi og örn á flugi hver um sig og þolnir eins-
og ljón, þá mun þeim þó mistakast, sé þeir ekki til þess
tamdir aö hlaupa saman undir oki. Því hugsa um þaö,
herra sjeik! aö meðal þeirra fjögra er einn, sem seinastr
er á hlaupi, og einn fljótastr; og þarsem sá, er seinastr er
tii hlaups, ræör ávallt kappleiknum, þá stafar þaö, ef mis-
tekst, ávallt af þeim, er hraðast hleypr. Svo var þaö í
dag; sá, sem stýröi hestunum, kunni ekki að stilla bezta
hestinn eftir lakasta hestinum. Má vera, að mér takist
ekki betr, þótt eg reyni; en fari svo, þá skal eg segja þér
frá því; að því vinn eg eið. Geti mér því tekizt aö blása
hestunum öllum sama anda í brjóst, svo að þeir undir á-
hrifum vilja míns fylgist aö á skeiðinu allir fjórir einsog
einn væri. þá skalt þú hljóta sesterza-þúsundirnar og
kransinn, og eg kem hefnd minni fram. Hvað segir þú til
þessa?“
Ilderim hlustaði á og greiddi skeggið á meðan. Loks
mælti hann hlæjandi: „Eg hefi nú betra álit á þér en áör,
ísraels son! Við höfum orðtak eitt útí eyöimörkinni: ‘Ef
þú sýör matinn með orðum, þá skal eg gefa þér heilt haf
af viðbiti.’ Þú skalt hafa hestana á morgun.“