Sameiningin - 01.02.1912, Blaðsíða 28
380
œptu þeir upp í einu meS það, sem hann vildi svarað ha'fa
sjálfum sér:
„Rómverskr maör! rómverskr maör!“
„Engu aö síðr“ — hann taföi við til þess að þeir tœki
því betr eftir orðum hans, — „engu að síðr er þó sá til, sean
tekr fram ágætasta manni rómverskum."
Hann kastaði til höfðinu herramannlega og þagnaði,
einsog vildi hann með því móti gjöra að þeim naprt gys.
„Heyrið þið, hvað eg segi?“ — spurði hann. „Sá er
til, sem tekr fram ágætasta manni frá Róm.“
„Já — Herkúles!“ — kallaði einn upp.
„Bakkus!“ — œpti annar háðfugl.
„Júpíter — Júpíter!“ — hrópaði hóprinn allr með
þrumandi rödd.
„Nei“ — svaraði Messala, — „eg á við meðal manna.“
„Nefndu hann þá“ — heimtuðu þeir.
,,í>að skal eg gjöra“ — mælti hann, þá er næst dró
lítið eitt úr hávaðanum. „Það er hann, sem bœtt hefir
fullkomnan Austrlanda við fullkomnan Rómaborgar, —
hann, sem máttinn vestrœna hefir til sigrvinninga, en jafn-
framt kann þá íþrótt, sem til þess útheimtist að geta haft
.íautn af yfirráðum; sú íþrótt er austrœn.“
..Þegar allt kemr til alls, er þó viissulega það, sem
hann hefir bezt við sig, rómverskt" — kallaði einhver upp,
og urðu nú mikil sköll og langvinn lófaklöpp, — og var
með því kannazt við, að Messala hafði áheyrendrna með
sér.
„í Austrlöndum" — hélt hann áfram —• „höfum vér
enga guði, aðeins vín, kvenfólk og heilladísina, sem er meiri
en hitt hvorttveggja; og því er orðtœkið: ‘Hver þorir það,
sem eg þori?’ — í öldungaráðinu á það við, eins í bardaga,
en allra bezt fer það í munni þess manns, er sœkist eftir
því, sem bezt er, jafnframt því, er hann býðr byrgin hinu,
sem verst er.“
Hann talaði nú ekki eins hátt og áðr, og varð mál-
rómrinn léttilegri og kunninglegri; þó hélt hann valdi því,
er hann hafði yfir þeim félögum náð.
„í kistunni stóru uppí kastalanum á eg pening þann,
sem gildir fimm talentur og er í góðu gengi meðal verzl-
unarmanna, og hérna er ávísun uppá þá fjárupphæð.“
Dró hann svo úr skikkju sinni pappírs-rollu, fleygði
henni á borðið, og hélt áfram að tala; en á meðan var al-
gjör þögn; hvert auga einblíndi á hann og hvert eyra
hlustaði:
„Fjárupphæðin, serii til var tekin, liggr þarna, og er
þess vottr, hvað eg voga. Hver ykkar vogar eins mikið?