Sameiningin - 01.02.1912, Blaðsíða 34

386
„Láttu hann 'uppá boröiö'' — mælti veizlustjóri.
Þa8 reyndist, ah hann gat ekki setiS.
„HjálpaSu honum, Drúsus!—einsog Nýone hin fagra
kann framvegis að hjálpa þér, ef svo ber undir.“
Drúsus tók hinn drukkna mann í arma sína.
SiSan ávarpa’öi Messala ungmenniS máttvana, og voru
þá allir steinþegjandi:
„Þú, sem mestr ert guðanna, Bakkus I veit oss hylli
þína í nótt. Og í nafni sjálfs mín og þessarra tilbiSjenda
þinna fórna eg þér blómsveig þessum“ — og hann lyfti
sveignum um leifS með lotning uppfrá höfðinu á sér—,
,,eg helga þá heitgjöf altari þínu í Dafne-lundi.“
Hann hneigöi sig, setti sveiginn aftr á höfuöhár sitt,
laut niör, tók ofanaf teningunum, og mælti hlæjandi:
„Líttu á, Drúsus minn! eg sver þaö við asna Sílenusar,
aö eg hafi unniS denarinn!“
Nú kvaS viS óp mikiS og tók undir um salinn allan.
GólfiS dúaSi til, mannlíkönin risavöxnu í stoSum salsins
sýndust dansa. Drykkjulætin voru nú í algleymingi
sínum.
ÞRETTANDI KAPITÚLI.
A Araba-heimili.
Uderim sjeik var maSr, sem meira kvaS aS en svo, aS
hann gæti komizt af meS lítiS húshald. Svo háa tignar-
stöSu skipaSi hann meSal kynsmanna sinna, aS í þeim
efnum varS hann aS koma fram einsog sómdi fursta þeirn
og ættarföSur, sem fleira fólk veitti fylgi en öSrum í allri
eySimörkinni austr frá Sýrlandi; hjá borgalýSnum var
hann einnig í iniklum metum, þótt nokkuS væri á annan
hátt; þaS fólk hafSi hann í hávegum sem þann, er í öllum
Austrlöndum var einhver mesti auSmaSr — þeirra, er ekki
höfSu konungdóm; og þarsem hann í raun og veru átti
mikinn auS — peninga eigi síSr en þræla, úlfalda, hesta
og allskonar hjarSir—, þá var honum unaSr aS því aS
koma fram meS sérstaklegri viShöfn; meS því móti varS
hann enn virSulegri í augum útlendinga, og persónu-
lega fann hann fyrir þessa sök enn meir til sín og
naut enn meiri lífsþæginda. Lesendr vorir mega því ekki
láta þaS villa sig, aS saga þessi snertir svo oft tjald
hans í PálmagarSinum. Hann átti þar í raun og veru
mjög álitlega tjaldstöS — dowar; þar voru sem sé þrjú
stór tjöld honum tilheyrandi; í einu þeirra bjó hann