Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1921, Page 121

CD CD

Eftir Bliss Carman
AS leita guSs mér löngun brann
einn leylfisd'ag og fann ei ihann.
En sem um myrka mörik mig bar,
á milli kletta lilja ;þar
slkein rauÖ, -og—flnains eg íóUpor fann.
ií einum svipt mér óvaer.it þá,
úr auÖn eg beyrði, er dýpra liá, —
er ;þrö:|tur úti’ lí eyöiifirð
söng einn í helgri rökkurkyrÖ ---------
rödd guðs um Itoiftið liíð'a ’hjá.
Er undrun 'fékk mér, hversu ihér
sinn íhimin guð m-ris opna fer,
eg ifann í blæ, sem bærði vart
hjá fcekknum espilaulfsins skart,
hanshönd strauik blítt um höfuð mér.
Um kvö’.dið er eg fc-eimför hóf
og he'iann um mín námspor gróf
1 'og dulimlal óskýrð and'a manns —
jeg eygði Ijóma a,f skikkju hans
í dýrö, er síðblik sólar óf.
Erh eim kom, tók miglhugsun ný:
eghfutdeild mætti eiga í því,
, að Fegurð verði frelsun þjóð,
og fann við hit'a af andans glóð,
að guð var sjálfs mín siálu í.
Jón Runólfsson.
Aths. — Sökuim þsss, hve kvæði þetta
harst oss s-eint, var ekki lrægit að koma
því á efnisskrá Tímaritsins. — Ritstj.