Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1935, Side 138

120
Tímarit Þjóðrceknisfélags Islendinga
var þá kjörinn umboSsmaður af
stjórn Saskatchewan fylkis, til aÖ
mæta á Alþingishátíðinni fyrir
hennar hönd. Fórst honum það vel
.sem vænta mátti, — stóð þá á Lög'-
bergi liinu forna og' flutti gull-
fallega ræðu, er birt var í riti
Þjóðræknisfélagsins 1931 (XII.
árgangi). 1 þeirri ferð var liann
sæmdur Alþingishátíðar orðunni
af konungi Islands.
í stjórnmálum landsins tók Wil-
helm mikinn og ákveðinn þátt, og
hygg' eg, að honum liafi fallið það
starf flestu öðru betur í geð. Þar
var starfssviðið vítt; þar gat
mælska hans og málsnild notið sín
til fulls. Þar blöstu við honum
erfiðleikar og mein samtíðarfólks
hans og' þar var meira tækifæri en
annarsstaðar, til þess að hafa á-
hrif til góðs og létta byrðir ann-
ara, sem eg' veit að var lians á-
hugamál. 1 stjórnmálunum var
hann frjálslyndur og fylgdi því
þeirri stefnu bæði í lands- og fylk-
ismálum. Um þingmensku sótti
hann einu sinni í Manitoba, en náði
ekki kosningu, og átti að beita því
sem vopni á hann á fundi einura
eftir að hann kom vestur til Sas-
katchewan og' stóð þar uppi í
kosningabaráttu. Var það á fjöl-
mennum fundi að maður einn, sein
vildi auðvitað koma Wilhelm í
vanda spurði hann hvernig á því
hefði staðið að hann hefði ekln
getað náð kosningu í Manitoba.
Wilhelm lét sér hvergi bregða og
svaraði: “Satt að segja hefi eg
aldrei hugsað nákvæmlega um ])að,
hvernig á því stóð, en nú sé eg
Iiver ástæðan hefir verið; hún var
sú að sá .sem á móti mér sótti hef'.)
hlotið að hafa feng’iÖ fleiri atkvæði
heldur en eg, og þess vegna verið
kosinn. ’ ’
Arið 1910 flutti Wilhelm alfar-
inn frá Winnipeg, ásamt f jölskyldu
sinni og vestur til Leslie í Saskat-
chewan og tók þá að gefa sig' við
stjórnmálunum enn ákveðnara en
áður. Arið 1912 var hann kosinn
á fylkisþing fyrir Wynyard-kjör-
dæmi og var endurkosinn 1916,
1920 1924 og' 1929, — óslitin þjón-
usta í þarfir þessa kjördæmis í 20
ár, að undanteknu einu kjörtíma-
bili. Við síðustu kosningar var
hann ekki tilnefndur mei’kisberi
flokksins í sínu kjördæmi. Líklega
lxefir mönnum þótt sem lífsöliö
væri fai’ið að lækka á könnunni.
Wilhelm var einn með áhrifa-
mestu mönnum í sinni tíð, á fylkis-
þingi Saskatchewan; ekki aðeins
hvað ræðumanns hæfileika snerti,
lieldur í allri sinni framkomu.
Hann var prúðmenni hið mesta;
sífelt glaður í viÖmóti, gætinn í
orði og athöfn; svo vel að sér í
stjórnmálum lancLs og fylkis, að
menn úr báðum flokkum þingsins
leituðu til hans með upplýsingar,
þegar þá sjálfa rak í strand; svo
hreinn í viðskiftum og' fastur í
stefnu að hann vann sér virðingu
mótstöðumanna sinna ekki síður en
flokksbræðra, og flestum öðrum
var honum sýnna um hvernig bezt
væri að koma ár sinni fyrir borð,
þegar um framkvæmd mála, sem
honum var ant um, var að ræða.
Sem þingmaður var hann sómi
kjördæmis síns og þjóðar sinnar.
Wilhelm Paulson var röskur
meðalmaður á hæð, limaður vel og
fjörlegur. Honum var vel farið i
andliti. Augun dökkblá og skær,
andlitssvipurinn hreinn og g'óðleg-