Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1958, Blaðsíða 41

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1958, Blaðsíða 41
SENDIBRÉF 23 Um> hvers vegna Sigvaldi var hér uPpdubbaður og stásskeyrandi, að mæta póstinum. Ástæðan var hin margumrædda Missis Nemó, sem allir könnuðust við, en enginn vissi deili á. , Sigga á Súlum hafði lengi unnið 1 Winnipeg og hefði, að líkindum sezt þar að, ef heilsan hefði leyft Pað. En læknar töldu borgarloftið Uenni óholt og réðu henni, að fara eim og leggja sem minst á sig. Lífið v®r dauft á Ströndinni, en þó skárra skömminni til en spítalavist — eða annað verra. Heima hélt hún heils- unni og ekki var hún að eðlisfari sv° vinnugefin, að iðjuleysi píndi ana. Foreldrar hennar fóru með ana eins og brotið egg. Hún mátti f ki drepa hendi í kalt vatn, og afði ekkert á móti allri varkárni j vað vinnu snerti. En þegar til dans- eikja og annara skemtana kom, f ar hlýðni hennar og auðsveipni við ^oreldrana lokið. Þá fór Sigga sinna ^er a °ían í blátt bann þeirra. Og ^Ur aði engan, sem þóttist þekkja frísk. Sigga var bersýnilega gall- st 'v SV° ^in fa^eS> að allir þrÍkar Voru vitlausir í henni. Hún s ? | ekki annað að gera en halda list ^afði fullnumað sig í þeirri v 1 Winnipeg. Það var hægur te^ 1 fyrir stúlku, sem var óveður- fa ln °§ kunni alt að kvenlegum me/^rning, 0g bar vasaspegilinn Var ®ér hvert sem hún fór. Ekki a sjá að hún bæri sig meir eftir V£e . Phti en öðrum sökum mann- taka1}!6^3 G^na' ^a hlaut hnossið að han a hansleiki og þeysa með be2ta’ .vert á Strönd sem var, sem e0„aU °kutækin átti. Því undraði n> að hún gerði sitt til, að kom- ast upp í Etonsleðann hans Sigvalda, þó hann léti sér varla spaugsyrði um munn fara og kynni ekki að stíga spor í dansi. Vitaskuld voru það gæðingarnir, sleðinn, feldir og fótaofn, sem hrifu Siggu, en ekki eigandinn. Það vissu allir upp á hár, — nema Magga Frímanns. Sig- valdi var oft í hug hennar. Stund- um dreymdi hana hann svo ein- kennilega, að hún hefði heldur dáið, en segja öðrum þá drauma. Eins gat verið ástatt með Siggu . . . Hvernig Sigvaldi gat neitað sér um að setja skínandi, ilmandi Strandarsólina hjá sér undir loðfeldina, skildi Magga ekki, en var hæzt ánægð með þau mistök vinstúlku sinnar. Sigga var hvorki bókhneigð né vinnugefin. Útiverk var henni bannað að fást við, og þó móðir hennar hvetti hana til að taka í prjóna og sauma nú eitthvað, heill- in, hafði það ekkert upp á sig. Hún var frábitin allri kvenlegri handa- vinnu. Hugur hennar snerist um það, hvernig hún gæti „drepið tím- ann.“ Minst of honum kom hún í lóg á útkeyrslum og skemtimótum, og allra sízt að sumrinu, þegar vinn- an gekk fyrir öllu öðru. Marga stundina hafði hún ofan af fyrir sér með því að fagurgera sig, greiða hár sitt og setja það upp á mismunandi hátt. Hún átti marga kjóla, alla úr móð, en hvað gerði það á Strönd- inni? Hér voru þeir allir jafnfínir, og með því að ganga í þeim til skiptis, vakti hún meiri eftirtekt á sér. Þetta staðfesti spegillinn, stoð hennar og stytta, í sífelldum hildar- leik við óvininn — tímann. En hversu ánægð sem hún var með útlit sitt og töfra, náði fegurð hennar svo
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.