Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1958, Blaðsíða 94

76
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ISLENDINGA
kallað er á hann einhversstaðar, þá
er hann óðar kominn þangað, hvar
sem hann kann að vera staddur.
Leifi. Þann pilt hefði ég haft gam-
an af að þreyta kunnáttu við. Lator
arepa tenet opera rotas.
Pétur. Ég heyri að þú ert kunn-
áttumaður. Viltu ekki gjöra svo vel
og sýna okkur draug?
Leifi. Það er ekki fyrir skólapilta
með hvítt um hálsinn og hvítar
hendur, að leita til kotungs í mó-
rauðri úlpu eins og Galdraleifa,
enda fremur maður ekki galdra og
gjörninga til að leika sér að.
Péiur. Það er sjálfsagt, að ég borgi
þér ríflega fyrir, til dæmis 30 krón-
ur. Heldur þú að þú værir ekki til
með það?
Ólafur. (lágt til Leifa). Þú sleppir
ekki slíku færi.
Sölvi. (lágt til Leifa). Fyrir alla
muni reyndu að ná í peningana.
Leifi. (hvíslar einhverju að Ólafi
Muð; segir síðan): Þá verða allir
héðan út að fara, því hér þarf undir-
búning, enda mun flestum hollast að
vera ekki of nærri, þegar Galdraleifi
leikur list sína.
Ólafur Muður. Ég ætla að verða
eftir inni til að biðjast fyrir, svo
bærinn sökkvi ekki af særingum.
(Pétur, Jón og Repp búast til að
ganga út).
Repp. Ætli það væri ekki óhætt,
þó ég væri inni líka?
Leifi. Mig gildir einu hvar þú
flækist (hvæsir framan í Repp.
Hinir fara út og Repp hröklast út
á eftir).
SJÖUNDA ATRIÐI
Galdraleifi og Ólafur Muður.
Leifi. Nú verður þú að fá einhvern
mórauðan stakk og hafa molduga
hettu á höfðinu, svo þú lítir nokkurn
veginn út eins og draugur; þegar þu
svo heyrir mig blístra, þá kemur þu
inn.
Ólafur Muður. Ekki skal það
vanta að ég líti nógu draugalega út.
En hvað allir verða nú hræddir,
þegar þeir sjá mig. En meðal annars,
við skiftum peningunum á milh
okkar. Það er ekki vert að láta Sölva
hafa neitt af þeim. Það eru þá 15
krónur til hvors.
Leifi. Það getum við talað ura
seinna; farðu nú bara og flýttu þer
að búa þig út. (Ólafur Muður fer út
um hliðardyrnar).
ÁTTUNDA ATRIÐI
Galdraleifi (einsamall). He, he,
galdralistin er ekki svo slæm at-
vinna, he, he. 30 krónur fyrir eina
kveldstund. Það er dáindisgott. En
svo ætlast Ólafur Muður til að fa
helminginn, he, he. Ég held þa®
verði ekki af því. Hann mætti þakka
fyrir að fá þriðjung, en ég held þa^
verði ekki af því heldur; ég snara
kannske í hann einni krónu. En þa
Sölvi; það er best að hann kalk
eftir borgun hjá þessum skóla-
görmum fyrir uppfræðinguna, sein
hann þykist hafa veitt þeim, því a
30 krónunum fær hann ekkert. Ég
held ég verði að fara að vita hva
honum Ólafi líður. Ekki tjáir anna
en að hann verði sæmilega voðaleg'
ur útlits. Alt þarf nú að vera
lagi gjört, he, he! (fer út um hliðar'
dyrnar).