Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1958, Qupperneq 86

68
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
Einar. Sá er ekki nafnlaus.
Þóra. Þetta hlýtur að vera ein-
hver fjarska mikill maður.
Sölvi. Það er köllun mín, að skoða
náttúruna, rannsaka gang himin-
tunglanna, ígrunda eiginlegleika
hins skapaða og safna mér fjár-
sjóðum af visku og fróðleik, til þess
að miðla aftur hinum fáfróðu þar
af. Af þessu leiðir, að ég verð að
dvelja hér og hvar styttri eða lengri
tíma. Og hér um slóðir verð ég að
nema staðar fyrst um sinn. Peninga
vantar mig ekki (slær á vasann) og
mína veru borga ég kontant, þegar
starfi mínu er lokið.
Guðmundur. Hér er lítið um að
vera og ekki mikið að bjóða, en ef
maðurinn skyldi vilja láta svo lítið,
að dvelja um tíma í mínum húsum,
þá er það meira en velkomið.
Sölvi. Þökk fyrir vinsamlegt til-
boð. Þó ég og mínir líkar séu vanari
stórhýsum og skrautbyggingum en
húskofum fátæklinganna, þá sætt-
um vér oss við alt fyrir sakir vís-
indanna og viskunnar. Þetta hús
skal ekki hafa skaðann af minni
veru.
Guðmundur. Ég þakka skyldugast
fyrir mig og mína.
Sölvi. Hér mun ég þá staðar nema,
og þá skal ég gjöra dóttur yðar að
komtesse og son yðar að heimspek-
ingi.
Einar. Það verður gaman. Þá fer
ég í frakka. (Heyrist barið).
Þóra. Það þætti mér gaman að
verða kompressa. Ég skil nú annars
ekki orðið (fer til dyra).
Jórunn (til Guðmundar). Það
grunaði mig lengi, að eitthvað
mundi verða úr börnunum okkar.
ÞRIÐJA ATRIÐI
(Hinir fyrri. Ólafur Muður)
Þóra (opnar dyrnar, Ólafur Muður
kemur inn með stórt samanbrotið
bréf, er stendur upp úr vasa hans).
Ólafur Muður. Hér sé friður, hefir
ekki ókunnur maður komið hér?
Guðmundur. Ekki nema speking-
urinn sá arna, sem þér sjáið. (Sölvi
og Ólafur koma auga hvor á annan,
og báðum verður ilt við). Átti mað-
urinn von á nokkrum?
Ólafur Muður. Þorleifur skáld var
hér á ferðinni. Ég vildi ekki verða
honum samferða, því ég þjóna
drotni af lífi og sál, en hann er
galdrahundur.
Jórunn. Það vildi ég að slíkur
maður færi ekki að koma í kvöld.
Ólafur Muður. Það gjörir ekkert
til þó hann komi, þar sem ég er
annars vegar, því ég hefi himnabréf
í vasanum, hvar sem ég reika í þess-
um jarðneska táradal, og með þvi
ver ég öllu grandi.
FJÓRÐA ATRIÐI
Hinir fyrri. Galdraleifi. Dyrnar
eru opnaðar óþyrmilega og Galdra-
leifi veður inn með fasi miklu.
Galdraleifi. Hér er ekki alveg
mannlaust fyrir. Það getur maður
líka þegið, að koma til menskra
manna, þegar nýbúið er að ghnrn
við draug og keyra hann ofan 1
jörðina.
Guðmundur. Þetta mun vera
Þorleifur skáld.
Galdraleifi. Þorleifur heitir mað'
urinn, sem sumir einfeldningar kalla
Galdraleifa. Það kemur sér líka
betur, að kunna eitthvað í fornura
fræðum, ekki síst þegar maður er
einn á ferð. Hérna hitti ég til daemis