Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1958, Blaðsíða 115

þingtíðindi
97
Þeirra Magnúsar Jochumssonar póstmeist-
ara I Reykjavlk og frúar hans, er dvöldu
nokkra daga I Winnipeg I heimsókn hjá
bróöur hans, Jochum Ásgeirssyni og konu
hans, félagesystkinum vorum, en feróuS-
úst síóan til Californíu átSur en þau hurfu
heimleitiis.
í rseóu sinni á íslendingadeginum a?S
Gimli í sumar ræddi séra Benjamín Krist-
Jansson um gagnkvæmar heimsóknir ís-
eodinga yfir hafitS og sérstaklega um
nauösyn aukinna heimsókna yngra fólka-
Hs héSan heim um haf, og kom fram metS
rnJög athyglisvertSar tillögur þar aS lút-
andi, og þar sem hann beindi þeim sér-
staklega til ÞjóSræknisfélagsins, væri
annaS meS öllu ósæmandi, en aS taka þær
'* Kreina. Þar sem ræSa hans hefir þegar
y®niS þírt j báSum vestur-íslenzku viku-
úöounum, verSa tillögur hans eigi endur-
nknar hér, en lagSar fyrir þingiS, og vil
£ mælast til þess, aS væntanleg þingnefnd
samvinnumálum viS Island taki um-
®ddar bendingar séra Benjamíns til al-
aflegrar athugunar.
a,Ps fyrst hér er um aS ræSa heim-
- hnir og mannaskipti yfir hafiS, vil ég i
agsins nafni, láta I ljósi ánægju mlna
T hvl, aS nú dvelur á Islandi, sem kenn-
1 * euSfræSi, einn af vorum yngri prest-
n*. séra Harald S. Sigmar, ásamt fjöl-
y'dn sinni; veit ég, aS þeim mun verSa
y°lin á ættjörSinni ánægjuleg og lær-
t ,rnsrík og jafnframt reynast oss Vestur-
nndingum ágætir fulltrúar.
Be ■ tyrrnefndri ræSu sinni lagSi séra
Unnjamln einnig áherzlu á nauSsyn söfn-
„ ar °® yarSveizlu íslenzkra sögulegra
u sna vestan hafs og einkum þó þaS,
filnT ^örf bæri til aS ijósmynda (mikró-
kirkjubækur Isíenzkra presta hér I
stj6 ’ r®ddi hann þaS mál einnig viS
la ,lnarnefndarmenn félags vors, og sér I
b6fj Y1® Harald prófessor Bessason, er
r þaS meS höndum af vorri hálfu.
Snert' næst vtl víkja aS öSru máli, er
IS1 lr ®ttar- og menningartengsl vor viS
bjóSr alves sérstakan hátt. Stuttu fyrir
tvBi *knisWngiS barst forseta bréf frá
EóSkunnum vinum vor Vestur-ís-
tveim
Biar'n^a heima á ættjörSinni, þeim Árna
gteinn,arsyni hókaútgefanda og Steindóri
á ,, nörasyni yfirkennara Menntaskólans
as sUJeyri’ Þesa efnis, aS þeir hafi I huga
sVo alna til ævisagna Vestur-íslendinga,
hega*narera, sem til næst, og hafa þeir
tiig„r yáSiS för sína vestur um haf I þeim
sinni SlT f homandi sumri. Leita þeir liS-
Var k iT’*6i5ræknisfélagsins um þaS mál.
nefnfl16 rsett a® nokkuru á fundi stjórnar-
bineiísar;!,°e ákveSiS aS leggja þaS fyrir
hréf v.111 rækilegrar athugunar. VerSur
sISan 1Girra félaga því lesiS slSar og
1 samv-afalaust visa® til þingnefndarinnar
Vlnnumálum, og fjölyrSi ég þvl eigi
frekar um þaS á þessu stigi málsins, aS
því viSbættu, aS ég tel, aS hér sé um aS
ræSa mjög merkilegt mál.
En samvinnumálin viS Island eru enn
fleiri þáttum ofin. Eitt af þeim velferSar-
málum, sem ættjörSina varSa og ÞjóS-
ræknisfélagiS hefir lengi haft á dagskrá
sinni er skógræktamiálið, og þaS á marga
unnendur hérna megin hafsins. Milli-
þinganefnd er starfandi I því máli undir
forustu frú Marju Björnsson, sem flutt
refir erindi um þaS á fundi þjóSræknia-
deildarinnar aS Lundar og víSar á sam-
komum á árinu, og mun hún flytja skýrslu
um máliS hér á þinginu. En til frekari
áréttingar vil ég taka ihér upp kafla úr
bréfi, sem mér barst nýlega (dags. 7. des.
1957) frá Hákoni Bjarnasyni skógræktar-
stjóra I Reykjavtk, og varpar ljósi á þá
hliS málsins, sem aS okkur snýr Islend-
ingum hér I landi, en þau orS hans eru
á þessa leiS:
„Ég má til aS segja þér frá þvl, aS I
fyrradag var ég austur á Þingvelli I
dæmalaust góSu veSri og var meSal ann-
ars aS skoSa ungviSiS I Vestur-íslendinga
reitnum. Ég var mjög ánægSur meS ár-
angurinn, þótt plönturnar séu enn ekki
háar I loftinu. En þær standa þétt og
vanhöld eru sama og engin. Eftir tvö til
þrjú ár fer aS grænka undir birkikjarrinu
á þessum staS. En staSurinn er I hall-
inu upp af Vellankötlu, þar sem gamli
vegurinn lá upp aS Gjábakka úr vatns-
vikinu. Eru um 500 metrar af bílvegi og
upp I halliS, en viS vildum heldur vera
þar en viS veginn af tvennum ástæSum.
Þar eru skilyrSin betri en viS veginn, og
þar er ekki eins mikill átroSningur af
fólki. í vor ætlum viS aS taka þessum
staS rösklegt tak og merkja vel, svo aS
Vestur-íslendingar, er hingaS koma, geti
fundiS staSinn. Þá gaf ein vestur-Islenzk
kona 100 dali hingaS til skógræktar og
fékk ég leyfi hennar til aS nota féS á
þessum staS. ÞaS er unnt aS setja margar
plöntur niSur fyrir þá upphæS. — Þessi
kona heitir Mary Starmer og býr I Minne-
sota.“ '
Vil ég bæta þvl viS, aS Mrs. Starmer,
sem er eyfirzk aS uppruna, er búsett I
Minneapolis. Ber fyrrnefnd gjöf hennar
til skógræktar á Islandi sannarlega fagurt
vitni ræktarsemi I garS ættjarSarinnar, og
þaS þvl fremur, þegar tekiS er til greina,
aS hin aldurhnigna sómakona mun tak-
mörkuSum efnum búin, en þeim mun
þakkarverSari er slíkur ræktarhugur og
til fyrirmyndar.
AnnaS menningarmál heima á ættörS-
inni, sem margir innan þessa félagsskapar
og aSrir íslendingar hérlendis hafa stutt
meS ýmsum hætti, er endurreisn Skál-
holtsstaSar. í ferS sinni heim til íslands
síSastliSiS sumar afhenti hinn gamli og