Fréttablaðið - 15.12.2012, Síða 30

➜ „Litla Ásdís heitir eftir þeirri stóru. Það er mjög gott.
Þannig erum við búin að tryggja okkur barnapössun!“
FER Í ÚTSVARIÐ
Í JANÚAR MEÐ
SIMMA
Þóra Arnórsdóttir varð ekki forseti Íslands en hún stjórnar
stóru heimili og vinnur að verðugum verkefnum bæði
innan þess og utan, meðal annars heimildarmynd.
HELGIN 15. desember 2012 LAUGARDAGUR
Hin sjö mánaða Ásdís Hulda, sem Þóra eignaðist í vor í miðri kosningabaráttu, sefur úti í vagni en „stóra Ásdís“ frænka hennar hlustar eftir henni meðan
viðtalið fer fram. „Litla Ásdís heit-
ir eftir þeirri stóru. Það er mjög gott.
Þannig erum við búin að tryggja okkur
barnapössun!“ segir Þóra hlæjandi.
Eiginmaður hennar, Svavar Halldórs-
son, fréttamaður RÚV, er í vinnunni og
hin börnin fimm í skóla og leikskóla.
Hvernig skyldi svo Þóru hafa liðið
frá því forsetaframboðinu lauk? „Alveg
prýðilega,“ svarar hún að bragði. „Allt
hefur gengið ákaflega vel. Auðvitað
er brjálað að gera. Bara það að kaupa
þetta hús á árinu sér okkur fyrir eilífð-
arverkefnum. Svavar er orðinn mjög
góður í að smíða veggi, stiga og fleira.“
Um tveggja hæða raðhús í Hafnarfirði
er að ræða og í kjallaranum hafa þau
hjón útbúið tvær leiguíbúðir. Þóra segir
átta manna fjölskylduna vel komast
fyrir á þeim 158 fermetrum sem eftir
eru. „Þetta er spurning um skipulag,
vilja og hjartarúm,“ segir hún brosandi.
Venjulegur dagur á þessu stóra heim-
ili hefst fyrir klukkan sjö. „Þá eru allir
reknir á fætur,“ eins og húsfreyjan
orðar það. „Svavar er oftast á vöktum
frá 8 til 20 og tekur strætó um 7.30 en
ég keyri stelpurnar upp í Salaskóla í
Kópavogi, þar sem þær eru í áttunda,
níunda og tíunda bekk. Svo fer ég með
sjö ára soninn í skólann hér í hverfinu
og fjögurra ára dótturina í leikskólann.
Þetta er svona 50-60 mínútna rúntur,
sú litla er auðvitað með mér og oftast
er hún sofnuð þegar við komum heim.“
Þóra er í fæðingarorlofi að hluta
til. Mörg verk falla til á stóru heim-
ili, þvottur af átta manns er til dæmis
mikill að vöxtum. Síðdegis tekur við
aðstoð með heimanám og skutl í fim-
leika og flaututíma. Af og til heldur
hún fyrir lestra fyrir hópa útlendinga,
undir yfirskriftinni Ísland og Íslend-
ingar fyrir og eftir hrun, auk þess að
stýra ráðstefnum og fundum. Aðal-
verkefnið utan heimilisstarfa er þó
gerð heimildarmyndar um bændur í
Ísafjarðardjúpi, fyrir RÚV, með „stóru
Ásdísi“ Ólafsdóttur. „Það er hluti af
púsluspilinu,“ segir hún glaðlega. „Við
hófum tökur í fyrrahaust á mynd um
bændur í Inndjúpinu, frá Skötufirði og
inn úr. Jóhannes Jónsson, tökumaður á
Ísafirði, er að vinna þetta með okkur.
Við tókum viðtöl við alla sem eru eftir
með einhvern búrekstur, því þeim fer
mjög fækkandi og ljóst að hefðbund-
inn búskapur, eins og hann hefur verið
frá landnámi, er þarna að hverfa.“
Þóra segir þær Ásdísi Ólafs búnar
að eiga dásamlegar stundir í Djúpinu
því viðmælendurnir séu fjölbreytt og
skemmtileg flóra. „Þetta verður frábær
mynd þegar hún verður tilbúin. Ég get
alveg lofað því,“ segir hún.
Þóra upplýsir líka að við fáum brátt
að sjá hana á skjánum. „Ég fer í Útsvar-
ið í janúar með Simma, svo mikið veit
ég,“ segir hún. „Ég er búin að vinna hjá
RÚV síðan 1998, með smá hléum. Það
er frábær vinnustaður og ég á þar góða
félaga á öllum hæðum. En við Svavar
fáum nýjar hugmyndir á hverjum degi.
Við gætum hugsað okkur að fara til
Afríku, reka gistiheimili úti í sveit – en
líka halda áfram við það sem við höfum
verið að gera.“ Langar hana kannski að
búa inni í Djúpi? „Hluta úr árinu, já. En
ég gæti ekki hugsað mér að vera þar
að vetrinum og þurfa að senda börnin í
skólann alla leið til Hólmavíkur.“
Jólaundirbúningurinn er byrjað-
ur hjá Þóru og hún kveðst njóta hans
í botn. „Ég býst ekki við að fá marga
svona desembermánuði heima við og
nú ætla ég að gera allt sem á að gera á
aðventu, án þess að vera í stressi.“
Undanfarið hefur ein tískubóla verið
allsráðandi meðal ungra herramanna
hér á landi sem og í nágrannalöndum
okkar. Það er að draga sokkana upp
og gyrða buxnaskálmarnar ofan í.
Þessi tíska á við um ullarsokka og
gönguskó jafnt sem íþróttaskó og
venjulega sokka, sem þýðir að hún er
ekki bundin við neina sérstaka árstíð.
Heildarútlitið fær skemmtilegan
blæ, sérstaklega þegar sokkarnir
eru skrautlegir. Afleiðing þessarar
tískubólu er að herramenn eru farnir
að vanda valið á sokkum og hvítir
íþróttasokkar eru á undanhaldi, við
fögnuð tískuspekinga.
GYRTU SKÁLMARNAR, DRENGUR!
Gunnþóra
Gunnarsdóttir
gun@frettabladid.is
Baldur Ragnarsson tónlistarmaður
Jólagleði og Hobbiti
„Ég verð að árita plötu Skálmaldar í Kringlunni í
dag og svo höldum við sambýlismennirnir mikla
jólagleði heima hjá okkur í kvöld. Á morgun ætla
ég svo að kíkja á Hobbitann í bíó.“
Sandra Hrafnhildur
Harðardóttir, stofnandi
Vonarnistis
Piparkökur og vínyll
„Ég ætla að baka piparkökur
og skreyta þær líka. Rölta svo
í bæinn til að finna einhverj-
ar góðar jólaplötur á vínyl.“
Ólafur Páll Gunnarsson
útvarpsmaður
Jólagestir og
skólafélagar
„Í dag ætla ég á Jólagesti
Björgvins. Svo hitti ég gamla
skólafélaga frá Akranesi á
bar í Reykjavík í kvöld.“
Kristín Jónsdóttir
Parísardama
Jólaglögg og jólalykt
„Eftir skutl með krakkana
mæti ég kát í jólaglögg hjá
íslenskri vinkonu. Piparköku-
bakstur á morgun, það vantar
alveg íslensku lyktina hér.“