Heimilisritið - 01.12.1948, Síða 39

Olrúlegir raunverulegir alburðir
Frásagnir eftir SONJU PEYDING
/ skáldsögum lesa menn margt
ótrúlegt um glcepi og ýmsa við-
burði. En livað er það hjá því,
sem gerist iðulega í raunveru-
leikanum? Hér verður sagt jrá
nokkrum sönnum viðburðum, er
sanna þetta greinilega.
ÞEGAR FRAMIÐ er ínorð,
virðist það oft augljóst mál í
fyrstu, hver morðinginn muni
vera og að rannsókn málsins sé
harla einfalt formsatriði. En
þótt sektarlíkurnar gangi sönn-
unum næst, kemur samt fyrir að
sakborningurinn reynist alsak-
laus, þegar málið er krufið til
mergjar.
Arið 1935 fannst bankamaður
í Chicago dauður í rúmi sínu.
Hann hét Alfred Malmford.
Við líkrannsókn kom í ljós, að
maðurinn hafði látist af arsenik-
eitrun.
Lögreglan átti tal við’ heimilis-
lækni Malmfords, og fékk þau
svör, að bankamaðurinn hefði
notað arsenik vegna heilsu-
brests, sem læknirinn tiltók.
Kvaðst hann hafa ráðlagt tvær
töflur á dag.
Askjan með arseniktöflunum
fannst ekki. En í matarleifum,
er voru í eldhúsinu, fannst mik-
ið af arseniki.
Menn töldu því engum blöð-
um um það að fletta, að Malm-
ford hefði verið myrtur með ars-
eniki.
Er farið var að athuga, hvaða
persóna myndi liafa drýgt glæp-
inn, féll grunurinn á ráðskon-
una. Hún hafði í mörg ár verið
í þjónustu Malmfords. Hann
var ógiftur, átti enga nákomna
ættingja og hafði því arfleitt
ráðskonuna að öllum eignum
sínum, eftir sinn dag.
Nú stóð svo á, að ráðskonan
ætlaði að gifta sig innan
skamms. Það var því álitið, að
hún girntist peninga banka-
mannsins, þar sem hún þyrfti á
tölverðum peningum að halda í
sambandi við brúðkaupið og
stofnun heimilis.
Rannsóknarlögreglan spurði
HEIMILISRITIÐ
37